Ik wordt wat lui!! Al beweeg ik wel enzo mijn bed ligt in de ochtend toch wel erg lekker. Ik sta dan ook pas om iets voor negen op. Mijn plan is duidelijk mijn tas staat klaar dus na een douche en het eten van een banaan ga ik op stap. Richting de trein. Ik koop een kaartje en de trein komt er gelijk aan. Op het volgende station moet ik overstappen op een andere lijn. Ik vraag daar aan de conducteur waar ik moet zijn en die wijst me de weg. Het is een stukje lopen naar dat perron. Niet erg. Er liggen ook van die rol banden zoals op Schiphol. Maar die sla ik over. Even die spieren al wat wakker maken. Op het perron koop ik nog een watertje en wacht op de trein. Dan komen er een opa en oma met hun twee kleinkinderen van een jaar of 2 en een van 4 denk ik. Geweldig. Ze krijgen alles voor elkaar. Kijken me met grote ogen aan en als ik terug kijk met een lach worden ze een beetje verlegen. Te leuk. Dan komt de trein. Voor hij vertrekt moeten we nog een kleine 10 min wachten. Het is niet zo druk dus heb een mooie zit plek. De banken zijn gelukkig zacht wat mijn zit botjes zijn iets gevoelig na mijn fiets avontuur van gister. Als de trein op station gearriveerd is waar ik eruit wil stappen ook de opa en oma met hun kleinkinderen uit. Ik zeg ze gedag en geef de kinderen een high 5. Dan gaan we richting tempel 84. Bergje op. Zo strakke kuiltjes heb ik. Onderweg rek en strek ik wat en doe de oefeningen voor mijn heup en rug. Als ik een bankje tegenkom ga ik even rusten en drink wat. Dan komt er een vrouw langs gelopen en daar krijg ik een hand vol snoepjes van. Deze deel ik onderweg met een mede henro. Het bergje op is na paar dagen rust weer even een beetje afzien. Maar als io eenmaal in het ritme zit gaat het aardig. Als ik boven kom wordt ik beloond. Zalige tempel. Wat een rust ondanks dat het er erg druk is. Ik zoek een bankje in de zon, zet daar eerst mijn tas neer en ga mijn rituelen doen. Op mijn gemak. Ik ben vandaag een van de weinigen die de hartsutra ook oplees. Er komen zelfs mensen naar me toe om te vragen of ik dat altijd doe. Ik beantwoord met ja. En zeg dan bij elke tempel 2 x. Ze vallen bijna achterover en vragen het hemd van mijn lijf en willen graag mijn boekje zien. Ik geef ze die en geef wat uitleg. Ze vinden het erg bijzonder. Zelf doen ze het niet misschien daarom vinden ze dat bijzonder. Dan vraagt er een jong meisje die erbij is waar de anderen zijn. Ik moet lachen en zeg dat er geen anderen zijn en dat ik dit alleen doe. Ze kijkt haar moeder aan en zegt dan ze vertaalt het later. Ik mag niet alleen van mijn ouders maar jij doet het gewoon. Ik vraag haar naar haar leeftijd. Ze is 16. Dan zeg ik haar kijk er maar nasr uit dat je dit in de toekomst best alleen kan doen. Maar een paar jaartjes ouder is best verstandig. Haar moeder lacht en zegt zo dan hoor je jet van een ander. Ze bedankt me. Ik vertel het meisje dat ik 13 jaar heb rondgelopen met idee dat ik dit ging doen en dat nu pas de tijd daarvoor was. Dus wacht is mijn advies de juiste tijd breekt vanzelf aan om dit te gaan doen. Het meisje wil graag mijn naam en mailadres. Dat geef ik haar. Dan pakt ze haar portemonnee en pakt er 1000 yen uit en geef het aan mij. Ik wil het afslaan maar daar is geen sprake van gemaakt. Ze zegt dit is een osettai. Speciaal voor jou en om je te bedanken voor je advies. Haar moeder glimlacht. Met dit meisje kim komt het echt wel goed. Als we afscheid nemen kijk ik op mijn klokje. Ja wat doe ik als ik blijf zitten weet ik niet of ik alle tempels haal die ik wilde doen. Toch gun ik mezelf nog even lucht en adempauze. Drink wat en geniet van het zijn. Na een half uur pak ik mijn spullen. Dan komt er net een schoolklas voorbij gehobbeld. Er zijn er meer aan de andere kant van de tempel. Ik ga nasr de weg en geniet nog van het uitzicht over het dal. Dan begin ik te lopen en al snel bedenk ik me dat ik de verkeerde weg heb. Nou ja. Ik kom vanzelf waar ik wezen moet. Na wat mooie uitzichten kom ik bij het pad. Oke wat doe ik. Ga ik verder via de weg of neem ik het pad. Dalen is niet mijn sterkste punt maar ga toch voor het pad. Leuke afdaling flink wat wortels en stenen maar goed te doen. Als ik bijna beneden ben zie ik iets voor me weg glippen. Ik stop even en kijk goed. Ja ja ik heb het goed gezien de eerste slang. Als ik een stap zet schiet hij weg. Helaas ook ik heb hier geen foto van.

Ik was al bang dat ik syl moest teleurstellen dat ik geen slangen tegen was gekomen. Ze had me immers ervoor gewaarschuwd.

Als ik weer op het asfalt ben gaat het lekker rap. Onderweg koop ik nog wat te eten en eet dat op op een bankje in het zonnetje. Een grote bak yoghurt een sinaasappel en een stukje vlees. Ik kan er weer tegenaan.

Dan verder richting tempel 85. Ook op een heuvel. Er gaat een soort van kabelbaantje naar toe en gun mezelf dat. Ik betasl maar ongeveer de helft. Das mooi meegenomen. Het is meer een treintje die omhoog gaat zoals de achtbaan in de Efteling. Niet heel veel te zoen onderweg maar ach wat maakt het uit. Boven is het een klein stukje lopen nasr de tempel. Ik krijg er kippenvel. Weer zo fijne plek. Mooi mooie gebouwen mooie beelden. Veel groen. Als ik mijn rituelen heb gedaan en mijn stempels ga halen dan zeg ik de man van het stempel kantoor dat ik het een schitterende plek vind. Het is er echt sereen. Ik pak een bankje en ga nog even zitten. Dat heb ik wel verdiend. Als ik het tijd vind om te gaan is jet al 4 uur. Niks aan de hand maar tempel 86 haal ik echt niet meer voor 5. Dan besluit ik op mijn gemak naar het kabelbaantje te lopen. Als ik het winkeltje binnen loop krijg io een glaasje sakuramatcha thee. Geweldig!!!! Ik drink het koud maar is ook warm te drinken. Je kan die thee daar natuurlijk ook kopen en dat doe ik dan ook. Dit laat ik niet aan mijn neus voorbijgaan. Hoe ik het in vredesnaam allemaal in mijn rugzak ga krijgen voor de laatste tempel zie ik dan wel weer. Ook krijg ik daar twee schildpadjes. Als osettai. Zo schattig. Dan met de baan naar beneden. Ik ben de enige die instap en ga voorin zitten naast de jongen die hem bediend. Van hem kreeg ik ook de thee. We kletsen wat en hij vraagt of ik alle tempels doe. Als ik ja zegt vraagt hij lopend. Ik antwoord met ja. Dan maakt hij een diepe buiging. Haha. Als we beneden zijn zeg ik hem gedag en koop ik nog wat drinken uit de automaat. Dan komt hij aangerend met nog wat lekkers. Te aardig. Ik bedank hem weer en ga dan richting trein. Ik heb de trein van rond 5. Het voorloopt voorspoedig. Een keer overstappen en dan ben ik er al. Ik loop gelijk door naar de grote supermarkt voor brood en ham. En yoghurt. Ook komt er stiekem nog een grapefruit drankje in mijn wagentje. Ik heb het verdiend. Nou morgen naar tempel 86 en misschien ook 87. Het einde is echt in zicht.

Groeten,

Nanja