Thuis

Gister ochtend werd ik wakker in Japan. Vandaag in mijn eigen bed. Raar!

Het is 7 uur als er iemand van het hotel mij komt wekken. Ik was al wel wakker maar lag nog lekker te liggen. Ik kleed me aan en check uit. Fijn dat ik al op de luchthaven ben. Ik loop 5 min en ben op de plek van bestemming. Het duurt nog even voor we in mogen checken. Tijd genoeg voor een boterham en wat te drinken. Als het 8 uur is gaat de incheck balie open. Ik loop er naar toe. In de tussentijd mijn tas en buis nog wat extra voorzien van tape. De dame van de in check balie is toch bang dat de buis misschien losgaat en dan ben ik hem kwijt. Het geheel kan ook in een grote zak of laten sealen. Ik ga dat laatste laten doen. Ik loop erheen moet even wachten. Als mijn tas aan de beurt is hebben ze een dilemma. Hoe gaan we dit doen. Uiteindelijk doen ze hem handmatig sealen. Prima. Als ik terug kom bij de balie is het al aardig druk. Dus daar ook in de rij. Als ik uiteindelijk aan de beurt ben bedankt de dame me voor mijn medewerking. Nou denk ik is alleen voor mezelf dat ik mijn stok niet kwijt ga raken. Ik wordt gelijk door gelabeld naar Amsterdam dus in Helsinki geen zorgen. Dan naar paspoort controle en de bagage check. Dat loopt heerlijk gestroomlijnd. En gaat vlot. Bij mijn bagage moet ik wel iets laten zien. Mijn bamboefluit. Verder niks aan de hand en mag gelijk door.

Ik loop gelijk richting de gate onderweg koop ik nog wat drinken en nog wat te knabbelen voor in het vliegtuig. (Het zit nu nog in mijn tas). De vlucht duurt bijna 10 uur maar gaat gestaag. Prima verzorging van de stewardessen. Komen regelmatig langs met water. Krijgen genoeg te eten en te drinken. Ook een probleem van een mede reiziger wordt prima opgelost. Fijne maatschappij finair. Ik luister de hele vlucht wat muziek. Kijk wat om me heen en chill. Net voor de landing in Helsinki hebben we flink wat turbulentie maar dat overleefd iedereen. Op Helsinki heb ik drie kwartier voordat ik moet gaan boarden weer check van handbagage en door paspoortcontrole. Hier ben ik in 5 min doorheen. Ik kan mijn paspoort zelf scannen dan moet ik voor een camera gaan staan. En komt alles overeen gaat het poortjes open en kan ik door. Hoplakee. Dat ging soepel. Ik zoek eerst een toilet. Ben in de vorige vlucht niet geweest en moet inmiddels toch wel plassen.

Ook hier kan ik gelijk doorlopen. Geen rij. Dan richting gate. Daar is ook een restaurant dus koop daar nog wat drinken. Dan merk ik dat ik Japan nu al mis met al zijn automaten op elke hoek. Als ik sta te wachten op het boarden wordt er aan mij gevraagd of ik een fijne tijd had in Helsinki door twee medereizigers. Als ik ze vertel dat ik uit Japan kom vragen ze door. Ik vertel ze mijn verhaal in het kort en ze zijn zwaar onder de indruk. Als mijn groep mag gaan boarden zeg ik ze gedag en hoor ik de dame tegen de heer zeggen. Wat een onderneming. En wat stoer. Haha. Een onderneming was het zeker maar stoer.

De laatste vlucht duurt ruim 2 uur. Ook weer met finair en ook weer klasse vlucht. Koffie, thee en bessensap zijn gratis en voor de rest moet je betalen. Dat vind ik niet zo gek dat is tegenwoordig overal. Maar personeel is erg vriendelijk en behulpzaam. 25min voor de landing komt de piloot aan het woord. Dat het nog 25 min duurt voordat we landen en dat we daarna zeker 10 min moeten taxiën. Als we geland zijn zet ik mijn telefoon aan en stuur mijn zus een berichtje. Die staat te wachten op mij. Nadat we op de juiste plek staan is het rennen(niet voor mij) om uit vliegtuig te komen en naar de bagage band te gaan. Hier hoor ik mensen mopperen dat zo lang duurt. Dat ze wortel staan te schieten enz. Mensen relax!!!! Als er al wat koffers voorbij zijn gekomen zie ik ineens op een andere band mijn tas. Doordat de buis erop zit heeft hij een beetje gekke vorm en kan hij niet op de gewone bagage band. Nou prima. Hij is er en daar ben ik blij mee.voor die tijd had ik al door het glas heen gedag gezegd tegen mijn zus, zwager,de kids en mijn mama.

Ik zet mijn tas op een karretje en ga naar ze toe. Kodai komt op me af met bloemen en een knuffel. Dan knuffel ik mijn mama, Ilango, mijn zus en zwager. Dan gaan we samen wat eten voordat we naar Rotterdam rijden. Inmiddels heb ik natuurlijk gehoord dat het daar groot feest is. Na het eten rijden we nasr mijn flatje. Als ik de trap oploop ben ik best stram. En dan ziet mijn zwager ook kleurverschil op mijn benen en moet lachen. Ja ik ben heel de zomer getekend. Witte voeten, bruine onderbenen. Als alles boven staat gaat de Fam richting Eindhoven en plof ik lekker op mijn bank. Pak wat te drinken en kijk wat TV. Om 10 uur vind ik het wel welletjes en ga ik naar mijn bed. Een onwennig nachtje volgt maar o wat ligt mijn bedje lekker.

Nu nog twee dagen bijkomen voordat we weer gaan werken.

Dit was het dan. 9 weken shikoku Japan. 9weken om nooit te vergeten.9 weken die voor altijd in mijn hart zit gesloten.

Bedankt dat jullie me hebben gevolgd, hebben gereageerd op mijn blog. Ook dat heeft me erg goed gedaan.

Veel liefs,

Nanja

Laatste dag shikoku

Zo dat was dan mijn laatste dagje op shikoku.

Om 8 uur ging mijn wekker. Op mijn gemak ontbijten. Dan nog even naar de bouwmarkt voor wat extra tape. Om 9 uur ben ik terug op mijn kamer. Beetje relaxen en bedenken wat ik ga doen. Ik wil de bus om kwart voor 3 nemen. Dan kan ik op mijn gemak eten op de airport en dan naar mijn cabine.

Ik besluit eerst stukje te wandelen. Het is nu droog. Vannacht heeft het flink gedruppeld. Ik loop naar de andere kant van het water. En bedenk me dan dat ik best nog even naar de aeonmall kan gaan. Daar hobbel io naar toe. Drink er een kopje thee. Ga nog wat winkeltjes af. Koop nog handtasje. En dan neem ik nog een kopje thee. Tegenover de Starbucks worden er foto's gemaakt van ouders met kinderen. De fotograaf is geweldig. Elk kind benaderd hij anders en hij krijgt ze allemaal aan het lachen. En het is er druk!! Ik heb in die tijd zeker 40 gezinnen langs zien komen. Ook komen er natuurlijk gewoon winkelend publiek langs. Voor de kinderen hebben ze geweldige wagentjes. Papa en mama kunnen duwen kind kan zitten nep sturen en allerlei knopjes indrukken. Het leuke is dat alle van die wagentjes anders zijn. Er is een pokemon karretje, Thomas de trein, Hello Kitty enz. Te grappig. Voor de allerkleinste is er een wagentje met een soort van maxi cosi. In een rechte stand. De meeste kinderen hebben echt plezier. Als er een klein meisje langs loopt en me aankijkt zwaai ik naar haar. Een beetje verlegen kruip ze tegen haar moeder aan maar zwaait uiteindelijk toch terug. Ik vind het leuk. En haar moeder ook. Oke bijna half 2. Ik neem de taxi naar mijn hotel en pik mijn tassen op. Zo das mooi. Nu richting station. Ik neem een taxi daarnaar toe. Ik ga naar de highway busterminal en koop er een kaartje. Dan nog even buiten in het zonnetje wachten tot de bus er is. De busrit duurt 2 uur en drie kwartier. Maar het vliegt voorbij. Ik kijk wat naar buiten. Bizar hoe groot sommige steden zijn. Bij terminal 1 stap ik uit en ga kijken waar hotel is. Met een beetje hulp vind ik het snel. Ik drop daar mijn spullen check alvast in en ga dan eten. Curry Rijst wordt het. Zalig. Dan loop ik nog wat winkeltjes af en ga daarna terug naar mijn cabine hotel. Op tijd mijn bed in en dan morgen om 10. 45 de lucht in. En het mooie is. Ik kom om 17.45 aan in Nederland. Maar wel 10 uur vliegen naar Helsinki en dan van Helsinki naar Amsterdam.

En dan morgen slaap ik in mijn eigen bedje.

Groeten,

Nanja

Naar Naruto

Gisteravond was het plan om richting bowlingbaan baan te gaan maar het liep anders. Eerst wat gaan eten in een van de restaurantjes aan de 55. Op de 55 was het bizar druk. Zo druk nog niet eerder gezien. Daarna liep ik terug naar mijn hotel en zette even de TV aan. Zo tof programma. Sports danshi grand prix. Een programma waarin deelnemers worden getest op onder andere kracht. Zo moesten ze over een kast springen. Zon kast van vroeger op de basisschool. Hij werd steeds hoger. Geweldig om te zien, maar ook aam een rad hangen en zoveel mogelijk het rad rond laten draaien. Ik was dus verkocht en ben blijven zitten kijken. Na een goed nachtje aan het ontbijt. Jemig ik weet nu gelijk weer dat dit een luxer hotel is. Keuze in overvloed, westers. Japans, verschillende soorten fruit, salade, yoghurt, broodjes, pan cake ei, spek, worstjes, rijst, miso soep enz. Dan heb ik het nog niet gehad over de thee smaken keus. Ik kon kiezen uit 9 verschillende smaken. Ik besluit twee kopjes te nemen met elk een andere smaak. De jasmijn thee schenk ik in een kartonnen beker zet er een deksel op en neem ik mee naar mijn kamer. Daar ga ik bedenken wat ik ga doen. Niet heel moeilijk want had er van de week al over nagedacht. Ik ga de trein nemen nasr Naruto. Daar ga ik wat wandelen en neem een bootje naar de whirlpools. Ik neem een taxi naar het station. Daar koop ik een kaartje. De trein komt al snel. In de tussentijd doe ik wat sudoku's. Grappig in het boekje staat een richttijd hoe lang je er gemiddeld over doet. Nou je moet goed door puzzelen om de tijd te halen. Als de trein een paar stations op gang is(ik ben gestopt met puzzelen torn we gingen rijden) stappen er een paar echte westerse toeristen in. De vrouw licht panisch of ze wel in de juiste trein zitten en de man iets te rustig wat de vrouw betreft. Ik volg het van een afstandje en besluit me er niet te mee te bemoeien. Of ze moeten het vragen. Als we op het eindstation zijn gebeurt hetzelfde alleen met de bus. Het is 10 min wachten tot de bus komt. Dat staat groot op een bord. De man gaat zitten maar de vrouw loopt driftig heen en weer. Kijk op allerlei blaadjes alsof ze er iets van snapt en dan als er een bus aankomt wil ze gelijk instappen. Ik moet inwendig erg lachen het is nl de verkeerde bus. Ook dat staat voorop de bus. Als de juiste bus komt stappen al de mensen in die op het station staan. Ik ga naar het eindpunt van de bus. Als we daar aankomen stapt iedereen uit behalve dat stel. Haha. Ik zeg dan maar dat dit het eindpunt is. Al hadden ze dat kunnen weten de bus was inmiddels gedraaid. Ik loop gelijk richting boot. Koop een kaartje en mag gelijk mee met de boot die er nog ligt. Dat betekent dat ik de laatste ben en als ik over de loopplank ben wordt deze gelijk ingetrokken. Het duurt heel even voordat we bij de brug zijn. Daar zijn de whirlpools. Jemig wat gaaf en wat een mooi natuurlijk fenomeen. Voor degene die nieuwsgierig zijn zoek maar op op internet. Naruto whirlpools. Als we in de buurt komen mindert de boot vaart. En liggen we zo goed als stil. Je hoort de klikjes van alle fotocamera's. Ik maak ook wat foto's en een video. Maar ik wil dit live niet missen dus op een gegeven moment stop ik om het goed te kunnen zien. Prachtig. Als we een stukje doorvaren worden we verzocht naar de andere kant van het schip te gaan. Daar hebben we goed overzicht. Mooi en bijzonder. Dan varen we weer langzaam terug. Geweldige ervaring. Als we terugkomen bedank ik de mannen (matrozen).

Dan loop ik nog even door de winkel voordat ik verder ga stappen. Ik besluit bij de vissers te gaan kijken. Op de kade wand staan zeker 20 vissers. Stilletjes loop ik langs ze. Tot iemand me opmerkt. Dan zeg ik gedag. De man moet om me lachen als ik mijn vinger naar mijn lip breng om aan te geven stil te zijn. Hij knikt en gooit zijn hengel weer uit. Hier zou ik zo een dag naar kunnen kijken. Ik blijf er ook wel een poosje. Ik hobbel nog wat verder en dan vallen er wat spetters. Niet veel maar besluit terug te lopen naar de bushalte. Heb geen plu bij me.

Ik neem de eerst volgende bus naar het station. Ik kan ook met de bus naar tokushima maar ik vind de trein prettiger. Als ik bij de trein aankomt duurt het nog een dik half uur voordat hij komt. Mooi dan loop ik even naar de winkel. Ik koop er nootjes om wat op te knabbelen en loop dan terug. Daar zie ik ook dat echtpaar weer. Haha. Ik moet lachen als ik ze zie. In de trein zitten ze achter me. Het is een Frans stel. Ik besteed er geen aandacht meer aan. Een station verder stappen er schoolmeisjes in. De grootste lol hebben ze. Delen dingen op hun telefoon en giebelen er op los. Ze blijven tot het eind zitten. Leuk om naar te kijken. Op station neem ik eerst een kopje thee en daarna loop ik richting de bus plaats. Even checken hoe laat morgen de bus gaat richting airport. Dan kan ik me een beetje op voorbereiden. Daarnaoet ik nog wat eten. Wat dat gaat worden weet ik nog niet. Moet nog kiezen.

Groeten,

Nanja

Relax dagje

Vandaag een relax dagje.

Om even na negen vertrek ik uit mijn hotel. Nadat ik een klein kadootje heb gehad. Eetstokjes, een button en een doekje. Spullen allemaal netjes in de tassen stok in mijn koker. Ik loop een klein stukje naar de taxi. Die vraag ik naar mijn volgende hotel te gaan. Daar arriveer ik dan voor 10. Inchecken is pas vanaf 3 maar als ik mijn spullen alvast af kan gooien is het mooi.

Bij de receptie vragen ze de gebruikelijke dingen. Naam, adres telefoonnummer, paspoort. Ik betaal gelijk en krijg dan al gelijk de sleutel van mijn kamer. He zeg ik kan ik al naar mijn kamer. Het meisje knikt. En zegt dan. Jij ben henro toch. Niet te missen aan de hoed op mijn tas. Ik zeg dat ik hem heb afgerond. Ze feliciteerd me. En zegt je verdiend je kamer nu al. En lacht. Leuk toch. Als ik boven kom op de vierde etage ga ik op zoek naar mijn kamer. En ja hoor weer in de hoek. Het is een mooie grote kamer. Met fantastische bedden. Ik zet mijn spullen neer en ga aan de wandel. Heerlijk. Het zonnetje schijnt en is zo'n 23 graden. Ik loop eerst een stukje langs het water en ga dan door kleine straatjes. Ik voel me alleen op de wereld. Kom niemand tegen. Zalig. Waar ik loop heb geen idee. Geen kaart erbij gewoon lekker wandelen en mocht ik straks de weg niet meer kunnen vinden is er vast iemand die me kan helpen. Na twee uur kom ik op een bekend stuk. Tijd voor wat te drinken en wat te happen. Ik ga een supermarkt binnen koop een broodje en wat te drinken en drink en eet het buiten op. Even later loop ik langs een Starbucks. Ik neem een koffie caramel frappe. Zalig. Nu het nog vakantie is mag het van mezelf. Dan kom ik bij een schoenen winkel. Ik kijk wat rond en zie echt hele leuke slippers. Ik ga ze passen. Helaas bovenop te smal. Of mijn voet is gewoon te breed. Niks aan te doen. Ik zet ze terug en ga verder wandelen. He een grote 100 yen winkel. Ook daar ga ik naar binnen. Ze hebben er van alles. Van pannelap tot pennen. Ik koop er een pasjeshouder en een sudoku boekje. mijn pasjeshouder is stuk dus komt goed uit. Nog een 20 min stappen en ik ben weer bij mijn hotel. Toch zo'n 18 km gehobbeld vandaag. . Ik zet mijn spullen op mijn kamer doe een kleine powernap en dan weer naar buiten. Ik zit aan de haven dus ga lekker bootjes kijken. En om de hoek zit een bowlingbaan. Daar ga ik straks ook even kijken. Het einde van mijn tijd in Japan komt nu echt in zicht.

Groeten,

Nanja

Park en museum

Vanmorgen wordt ik wakker van de telefoon die gaat op mijn kamer. Met de vraag of alles goed is en of ik koffie wil. Het is kwart over negen en ze hadden me nog niet gezien. erg aardig maar ik sla de koffie af. Even rustig wakker worden. Rond tien uur ben ik toch gewassen en gladgestreken en ga ik op pad. Eerst tijd voor mijn vaste ochtend ritueel de laatste dagen. Kopje thee. Dan ga ik naar tokushima park. Vlak bij het station. Ik wandel er op mijn gemak heen. In het park loop ik op mijn gemak rond en kies uiteindelijk een plaatsje aan het water. En kijk naar de schildpadden die af en toe een duik nemen en daarna weer heerlijk in het zonnetje gaan genieten op een steen.

Het is wat vochtig vandaag. Het regent niet maar hoge luchtvochtigheid. Nadat ik een poosje in de zon heb gezeten ga ik naar het museum. Het is niet heel groot maar wat er staat is mooi. Een van de pronkstukken is een schip van de awa navy. Daarna ga ik naar de tuin. Het is er erg rustig wat ik erg fijn vind. Ik loop een pad over grote stenen en stenen bruggetjes. Dan zoek ik weer een bankje en geniet van de vogels die in de bomen zitten tegen de rotswand. Het is een heus koor. Hard gaan ze te keer. Het lijkt wel of ze elkaar willen overtreffen. Het is me wat.

Dan valt mijn oog op een groepje mieren. Ze dragen zandkorrels en een takje. Werken dus hard. Grappig ik krijg een vraag in me op waar ik eigenlijk om moet lachen. Ik vraag me af zouden mieren ook wel eens een dag vrij hebben. En ze gewoon beetje kunnen chillen en shoppen.

Geen zorgen ik wordt niet gek. Na dat ik in de tuin ben geweest loop io richting wat eettentjes. Het wordt weer Indiaas. Even wat anders en erg lekker. Ik neem chicken curry met garlic naan en een mango lassie. Ik Smul er echt van. Het is inmiddels bijna 15.00. Ik ga nog een theetje drinken en dan ga ik badderen in de onsen. Het kan toch niet zo zijn dat ik mijn laatste onsen bezoek al achter de rug heb. Ik badder heerlijk. Zalig dat warme water. En o wat ga ik dat missen in Nederland. Misschien zit er een bezoekje aan een andere onsen deze week nog in. Na mijn onsen bezoek is het inmiddels ruim kwart voor 6. Dus ik ga naar een tentje waar ik een pizza scoorde om mee te nemen. Ik heb hier ook een domino's en een pizza hut gezien. Maar dit is een klein hip tentje. Hebben niet altijd alles wat ze op de kaart hebben. Ik moet er wel om lachen. Als het klaar is loop ik naar mijn hotel hier om de hoek zowat. Eerst eten en dan mijn spulletjes alvast sorteren. Ook moet ik nog ergens nog een was je draaien. Dat komt vast goed.

Ik moet nog een klein dingetje met jullie delen. Jullie moeten wel beloven niet te lachen. Een paar dagen terug was mijn Deo op. Die had ik hier gekocht dus ik naar de winkel. Koop een op het oog hetzelfde spuitbusje. Ik kom buiten en denk gelijk FF lekker deoen. Dan gebeurt het. Ik plak. Wat blijkt. Is het geen Deo wat ik gekocht heb maar haarlak. Gelukkig was ik om de hoek van mijn hotel en ben me gelijk gaan douchen. De dag erna de goede Deo gekocht. Haha. En wat blijkt de flesjes stonden naast elkaar. Heb gewoon de verkeerde gepakt.

Ik moest er trouwens wel kostelijk om lachen.

Groeten,

Nanja

Beetje regen, beetje shoppen

Zo iedereen in de stress waar blijft de blog nou en is alles wel goed met nanja!!

Nou het gaat prima. Ik was alleen op stap en wat laat terug bij mijn hotel. Zeg 22.30.

Vanmorgen werd ik wakker van mijn wekker. En daar heb ik zo'n hekel aan. Dus ik besluit mijn wekker nog een half uurtje later te zetten zodat ik langzaam wakker kan worden. Ik heb een echt goede nacht gehad. Misschien zelfs wel teveel geslapen.

Na mijn ontbijtje maak ik plannen voor vandaag. Het regent. Dan hoor ik iedereen al zeggen wat jammer. Maar ik vind niet erg. De temperatuur is prima dus ga met een plu van het hotel gewoon op stap. Eerst richting het station voor mijn dagelijkse kopje thee. Dit keer trakteer ik mezelf op een stukje chocolade taart. Het is dan wel geen chocolade donderdag maar het smaakt er niet minder om. Ik heb van de week een poster gezien van een nieuwe winkel mall hier in tokushima. Op internet kijk ik waar het ligt. O dat is aan te lopen. Op mijn gemak ga ik die kant op. De aeon mall is echt groot. Ik zie hem al vanaf de verte. Als ik aankom is het eerst tijd voor weer een kopje thee. Oke. Wat wordt mijn plan. Van boven naar beneden of van beneden naar boven. Ik kies de laatste. Ik bekijk alle winkels uitvoerig. Tis echt een mooie mall. Als ik op de 4 etage kom zie ik allerlei eet tentjes. En het is er druk!!! Maar gezellig. Ik loop door en doe hier ook nog wat winkels aan. Dan hop naar de 5de verdieping. Weer eetzaakjes, een yoga school, even denk ik zou ik naar binnen gaan maar dan zie ik wat intressanters. Een cinema. Ik loop er naartoe en kijk of ik wat bekende dingen zie. Nou weinig. Alleen belle en het beest. Shit denk ik dan. In Nederland zou ik daar echt nooit heen gaan. Masr ik vind wel leuk om hier naar de BIOS te gaan. Ik vraag aan een medewerker of het Engels is gesproken en zij bevestigd mij. Nou oke dan 1kaartje. Dat moet bij de automaat masr krijg daar hulp bij. Erg aardig. Ik koop nog popcorn en cola en dan loop ik nasr zaal 1. Als ik binnenkom is net het voor stukjes deel afgelopen. Ik zoek mijn stoel en de film begint. Nou das mooi. Je zou het niet geloven maar ik vond de film prachtig. Als hij is afgelopen blijft de zaal nog donker en iedereen blijft zitten. Tot de muziek en aftiteling is afgelopen en dan gaat het licht aan. Bijzondere ervaring maar eigenlijk wel zo mooi. Niet dat gehaaste als in Nederland. Als de film is afgelopen ga ik naar beneden. Een stukje eerder op de weg zit een winkel waar ik nog wil kijken. Als ik buiten kom is het al donker. Haha. Ik kijk een beetje verbaasd op mijn telefoon. Ja dat klopt wel rond deze tijd is het donker. Oke ik laat die winkel en ga wat eten. Ook hier buiten zijn genoeg eetgelegenheden. Als mijn buikje rond is en ik check mijn telefoon weer is het toch echt wel tijd om terug naar mijn hotel te gaan. Ja wat doe ik. Ik kan gaan lopen maar als ik dat doe en ik loop mis verdwaald ik denk ik. Haha. Bij daglicht is het toch net even makkelijker. Dan vraag ik in restaurant of ze een taxi voor me willen bellen. Tuurlijk zegt de jongen. Een kwartier later arriveert hij. In de taxi heb ik een praatje met de chauffeur. Hij vraagt wat ik hier kom doen. Als ik zeg voor de 88 tempels gaat hij klappen. Dan vraagt hij of ik morgen nasr de volgende tempel ga. Nee zeg ik ik ben al klaar. Hij kijkt via de spiegel mij aan. Echt zegt hij. Ik bevestig. Haha. De man gast glunderen en verteld dat hij het met de auto ook een keer heeft gedaan. Als hij hoort dat ik heb gelopen wordt hij bijna gek. Haha. Als we bij hotel arriveren stapt hij uit(dat doen ze meestal niet) en kom me de hand schudden en feliciteert me. Ik bedank hem en loop naar binnen. Ik haal mijn sleutel en ga naar mijn kamer.

Als ik op mijn kamer ben en ik heb weer wifi ontploft mijn telefoon. Haha. Allemaal bezorgde mensen. Erg lief maar nogmaals het gaat echt goed met me. Ik had een hele leuke dag.

Groeten,

Nanja

Zwerven door de stad

Gisteravond nog een beetje in de stad rondgehobbeld en wat gegeten in een hip tentje. Daarna naar mijn hotel en gaan bedenken wat ik vandaag eens zou gaan doen. Ik heb een email gestuurd naar iemand die shakuhachi's maakt of ik langs mocht komen. Helaas is de man in Amerika. Dus dat ging niet door. Hij stuurde vannacht een mail naar mij terug. Oke dan maar flink stuk wandelen. Richting de laagste berg van Japan. Via het culture park. Toen ik bij het museum aankwam was het nog dicht. Eigenlijk maar goed ook want het is prachtig weer. Ik loop op mijn gemak je door. Waarheen geen flauw idee. Ik kies mijn straatjes op gevoel en waar ik dan uitkomt maakt me eigenlijk niet zo uit. Onderweg kom ik niet heel veel mensen tegen maar de mensen die ik tegenkom vragen allemaal waar ik vandaan kom en of ik henro ben. Als ik zeg dat ik ben gefinisht klappen ze allemaal en geven me een brede glimlach. Zo mooi, zo fijn. Dan kom ik bij een tweedehands winkeltje. Beetje neuzen en dan valt mijn oog op een shakuhachi. Ik kijk ernaar en er zit helaas een barst in. Dan ligt er nog een maar die is van plastic. Dat ist ook niet. Jammer. Dan hobbel ik lekker verder. Ik kom uit op de straat waar ik mijn Starbucks maatje heb ontmoet. Ook daar veel grotere winkels. Ik ga er een paar binnen. En koop er ook nog wat. Een mooie nieuwe rugtas voor mijn handbagage. Dan loop ik de dierenwinkel binnen. Veel aquarium spullen en vissen hebben ze. Wat vogels en knaagdieren. Als ik de tweede verdieping op loop zitten daar hondjes. Dat vind ik wel sneu moet ik zeggen. Ik blijf er niet te lang. Als ik de volgende winkel in ga moet ik keihard lachen. Tis een kleding zaak voor mannen en vrouwen. Maar ze hebben daar alleen 3delige pakken en mantelpakjes voor de dames. Nou daar zie ik mezelf echt niet in lopen. Dus hups weer naar buiten. Dan wordt tijd voor kopje thee. Ik zit bij het raam en kijk wat naar buiten.

Op de weg is het echt heel druk. Nadat mijn kopje thee op is wordt het tijd om weer te gaan. Ik ga richting mijn hotel. Even spullen wegbrengen en beetje chillen.

Het is inmiddels bijna 4 uur en dan besluit ik nog naar de kabelbaan te gaan. Daar spreek ik met wat Japanners. Als we boven zijn heb je uitzicht over heel de stad en verder. Gaaf. Ik blijf er zeker een uur. Ik wordt aangesproken door een Japanse man. Hij vraagt waar ik vandaan kom. Als ik zeg Nederland zegt hij al meer Nederlanders te zijn tegen gekomen. En vraagt mij hoe dat kan. Als ik zeg dat de meeste voor de 88 tempel tocht komen kijkt hij me verbaasd aan. Dan vertel ik dat ik net klaar ben. Nee zegt hij. Dan wil hij op de foto en zegt tegen iedereen die langs loopt dat ik de tocht heb volbracht. Haha ik moet er wel om lachen. Zeker bij de jonge garde veel ontzag. De oude garde wil weten waarom ik het heb gedaan. Te leuk.

Na een uur ga ik weer naar beneden. En ga nog heerlijk door de stad heen. Kleine straatjes. Ik loop langs eettentjes, groenteboertjes, bakker, pub enz. Maar ik heb al plan voor het eten. Naast mijn hotel zit een afhaalzaakje. Je kan er schotels bestellen. En dat staat uitgestald in vitrine dus je kan het aanwijzen. Wat in de vitrine staat is van plastic. Als ik daar ben bestel ik iets met vlees. En neem het mee naar mijn kamer. Het smaakt echt zalig. Goede maaltijd. Nu ist tijd voor mijn blog en dan ga ik wat TV kijken. En morgen. Nog geen idee.

Vandaag zo alles bij elkaar bijna 25 km gelopen.

Groeten,

Nanja

De cirkel is rond

Ik kom wat moeilijk in slaap. Nog de naweeën van dat gestuiter, wie zal het zeggen. Als ik wakker wordt kan ik een ontbijten halen en op mijn kamer opeten. Tis simpel maar fijn. Kopje thee, blikje appelsap, banaantje, klein broodje en een ei. Als ik dat op heb doe ik nog heel even mijn ogen dicht. Ik heb de tijd aan mezelf tenslotte. Als ik voor de tweede keer wakker wordt pak ik mijn spullen en ga op pad. Richting tempel 1. Als ik bij het station kom ga ik eerst kopje thee drinken bij Starbucks en daar regel ik nog via internet twee overnachtingen bij een ander hotel aan de rivier. De laatste twee dagen ben ik daar. Van daaruit ga ik naar de airport waar ik ook al wat heb geregeld om te slapen. Mijn dagen/nachten zijn dus gedekt. Als mijn thee op is loop ik naar de trein. Ik moet nog een poosje wachten. Niet erg. Ik kijk een beetje in mijn bijbel of ik nog wat dingen zie die ik wil doen. En dat is er dus ben onder de pannen aankomende dagen.

In de stad is het erg druk. Op verschillende plaatsen is van alles te doen. Ik herkende zelfs 3 mensen van de TV. Ja moet niet gekker worden. Er is een programma hier in Japan ik heb het niet heel vaak gezien maar daar zitten de presentatoren aan een tafel die de vorm heeft van een gebakken ei. Te grappig.

Ook worden er folders uitgedeeld en kan je door heel de stad stempels verzamelen. Daar wordt fanatiek aan meegedaan door de Japanners. Ook veel verkleedde mensen op straat. Ik moet zeggen echt Japans maar erg leuk.

De conducteur komt naar me toe om te zeggen dat ik in de trein kan wachten tot hij vertrekt. Dat doen we dan maar. Dan denk ik o de circel is nu echt bijna rond. En heb een borrel in mijn buik. Kom op dekker FF doorzetten. Ik kan vandaag ook nog paar tempels opnieuw doen schiet er door mijn hoofd. Jaaaa goed plan. Als de trein op het station is gearriveerd heb ik geen borrel meer in mijn buik en loop ik met een big smile naar tempel 1. Wat gaaf toch. Als ik de poort zie wordt ik een beetje euforisch. Deze mooie cirkel is rond!!! En tevens is het een geweldige start voor mijn verdere pad. Het gevoel wat ik in de trein had om nog meer tempels te lopen is als sneeuw voor de zon vertrokken. Nee dit is het. Het is goed zo. Ik blijf zoals gebruikelijk wel een poosje op een bankje in de tempel zitten. Ik herbeleef mijn gevoel toen ik hier twee maanden geleden voor het eerst kwam. Wat zat ik toen nog hoog in de stress. Al dacht ik toen van niet. Nu vallen er me meer dingen op in deze tempel. Een rilling loopt over mijn rug. Wat heeft deze tocht veel met me gedaan. Dat kan ik nu wel merken. Er komen verschillende mensen nasr me toe. Ik zit daar volgens mij met een smile van oor tot oor. Ik vertel dat ik helemaal rond ben en krijg complimenten. Wat een tof gevoel.

Dan ga ik nog even nasr het winkeltje en stempel kantoor. Ik wil van deze tempel stempels op mijn oizuru. Zo trots als een pauw kijk ik hoe de stempels gezet worden. Ook laat ik mijn naam nog in mijn boek schrijven. Dat was ik vergeten op de heenweg. Dan krijg ik ook nog stempels als afsluiter. Als ik in de winkel loop ga ik buiten even mijn stok halen. Even vergelijken met een nieuwe. Ik schrik me dood. Er is een behoorlijk stuk af. Tuurlijk merk je dat maar het gaat zo geleidelijk. Even snel een foto en iets ernaast zodat ik het na kan meten. Dan ga ik nog even in de tempel zitten. Dit was het dan. Het einde en een nieuw begin.

Als ik genoeg energie heb opgedaan bij de tempel ga ik aan de wandel naar het german house. En daar zit ik ook nog even op een bankje in de zon. Dan nog even aan de wandel. Iets gekocht in een winkeltje en richting trein. Onderweg kom ik een Pools stel tegen. Die gaan vandaag beginnen. Ze hebben maar drie weken maar gaan kijken hoever ze komen. Ik wens ze succes en veel mooie momenten. Bij de trein kom ik een oudere man tegen. Hij praat zo goed als geen Engels maar toch hebben we een leuk gesprek tot we zelfs zijn gearriveerd in tokoshima. Daar nemen we afscheid. Ik ga nog een kopje thee drinken voordat ik richting hotel loop.

Het was weer een mooie dag.

Groeten,

Nanja