Vandaag had ik plan opgevat om een fiets te huren bij het station en dan naar tempel 84 te gaan. Die ligt op een bergje maar dat moet ik kunnen redden. Na lekker ontbeten te hebben ga ik om half 10 richting station. Daar vraag ik of ik een fiets kan huren. Ik moet een formulier invullen met naam, waar ik logeer, geboortedatum enz. Ze willen ook mijn paspoort om het te controleren. De een controleert de ander pakt de fiets. Zetten het zadel in de hoogste stand helpen me bij het poortjes. Voor 6 uur kost het 100 yen. Echt geen geld. Dan vragen ze nog wat ik ga doen en vinden mijn plan ambitieus. Omdat het toch zeker een klein uur fietsen is. Daar moet ik om lachen en zeg dat we in Nederland veel fietsen. Dan zeg ik de heren gedag en ga op pad. Ik vind mijn achterband een beetje zacht dus die ga ik nog ergens op laten pompen. Maar eerst een kopje thee drinken. Bij de Starbucks. Tis er druk. Veel mensen die er zitten te werken. Mooie plek met goede koffie, gratis wifi en genoeg lekkers. Ik hou het bij een kopje thee. Ik geniet ervan en ga daarna op pad. Eerst nog even mijn band op laten pompen bij het volgende station. Daar wordt ik fijn geholpen. De man is aardig doet zijn best en pompt beide banden nog een beetje op.

Dan ga ik echt onderweg. Ik heb mijn route uitgestippeld. Beetje door kleine straatjes en af en toe stukje langs de grote weg. Als ik 1km onderweg ben denk ik al dat het een zwaar dagje gaat worden. Hoezo zou je zeggen nou die fiets is echt geschikt voor Japanners maar zeker niet voor een Hollandse grote meid van 1.81 . haha. Lijkt wel of ik bijna op de grond zit zoals bij een crossfiets. Toch trap ik lekker door maar tempel 84 zit er echt niet in op deze fiets. Als ik een brug over moet moet ik afstappen omdat ik geen kracht kan zetten. Ik moet er echt om lachen en het zou me niets verbazen als de Japanners die ik tegen kom dat ook doen.

Het is wel tof. Ik kom op plaatsen waar ik anders nooit zou komen. Op een gegeven moment stop ik om wat te drinken. Ga op een bankje zitten en bedenk me dan ineens dat ik mijn paspoort helemaal niet terug heb gehad. Shit!!!!!! Ik drink snel en spring weer op mijn fiets naar het dichtst bij zijnde station. Daar vraag ik of ze willen bellen naar station voor mijn paspoort bij de fietsverhuur. De vrouw is super aardig. Geeft me wat lekkers en gaat bellen. Dan een tweede gesprek. Ik krijg alle verontschuldigingen van de fietsenstalling bewakers/verhuurders. Ze zijn vergeten mijn paspoort terug te geven en hebben het afgegeven in mijn hotel. O gelukkig. Ik kan de vrouw wel kussen. Al had ik ook niet verwacht dat ik hem zomaar kwijt zou zijn. Daar is het het land niet voor. Ik fiets nog een stukje door. Op mijn terugweg ga ik even badderen bij de onsen. Geen hele bijzondere onsen maar wel echt zalig water. Er is een wat dieper stukje. Tot net boven mijn middel en daar doe ik oefeningen voor mijn heup en rug. Dan ga ik naar buiten en ga in het buiten bad zitten. Met mijn gezicht in de zon. Zalig!! Op een gegeven moment komt er ook een Japanse vrouw buiten zitten. Te grappig ze begint een heel verhaal in het Japans. Ik begrijp er echt totaal niks van. Op een gegeven moment heeft ze het door en moet dan hard lachen. Ik probeer haar met handen en voeten uit te leggen dat ik de 88 tempels doe. Dat begrijpt ze en vraagt alleen. Ik zeg ja. Dan vraagt ze of zo begreep ik het wat ik er van vond. Weer met handen en voeten zeg ik dat het geweldig is. Dat shikoku erg mooi is. De mensen er aardig en de tempels schitterend. Dat begrijpt ze en voelt zich vereerd. En bedankt me. Te grappig gesprek als ik er zo aan terug denk. De vrouw gast dan weg en ik blijf nog even zitten met een smile op mijn gezicht. Dan ga ik nog even binnen het water in. Eerst het ijskoude bad en daarna nog in het hele warme.dan vind ik het genoeg en ga me aankleden. En denk dan dat ik dat eind nog terug moet ook. Haha. Tis echt niet te doen maar heb er lol in en een zere kont van.

Ik doe het op mijn gemak en als ik een brug afga trap ik wat extra bij. Ik ben een volleerd fietser hier in het Japanse. Tis goed opletten wat ze rijden hier aan de andere kant. Maar alles gaat goed. Ik stop nog even om wat te drinken en rij daarna nog even naar het water. Zalig. Echt waar. Weer een top dag met een heerlijk zonnetje. Dan ga ik op mijn gemak mijn fiets terug brengen. Nou als ik aankom komen de mannen aangestormd. Excuseren zich duizend keer. Geven aan dat mijn paspoort echt bij mijn hotel is. En dat ze gebeld waren. Ik bedank de heren en ben dolblij dat hij niet weg is. Onderweg heb ik wat lekkers gekocht voor de mannen. Ze willen het niet aannemen omdat het hun schuld was. Ik zeg dat ik ze dankbaar ben dat hij niet kwijtbis en dat ik dat speciaal voor hun had gekocht. Bij Gods gratie nemen ze het aan en zeggen als ik aankomende dagen nog een fiets wil dat ik dan naar ze toe moet komen. Ik zeg het niet maar denk het wel. Ik denk dat ik geen fietsje meer ga scoren. Vandaag bijna 25 km weggetrapt op dat fietsje. Ik ben er wel klaar mee.

Dan loop ik naar mijn hotel. Koop nog iets te drinken en als ik bij de receptie aankom geven ze gelijk mijn paspoort. Gelukkig. Ik heb hem weer!!! Dan nasr mijn kamer en FF uitpuffen.

En morgen dan echt naar tempel 84 met de trein en benenwagen.

Groeten,

Nanja