Op naar tempel 79 en 80

Gisteravond met wat verhoging naar bed. Dus paracetamol erin en kijken hoe ik wakker wordt. Ik wordt redelijk wakker. Heb liggen denken waar het door zou kunnen komen. Heb ik te weinig gegeten. Komt het door mijn medicijnen heb ik iets verkeerds gegeten. Alle antwoorden waren denk ik nee. Maar ja je weet nooit. Ik heb besloten het vandaag rustig aan te doen. Twee tempels. 79 en 80. Ik ga wat aan de late kant mijn spullen

Pakken maar dat maakt niet uit. Alle tijd. Als ik mijn drinkfles ga vullen schrik ik me rot. Der zit schimmel in. Jezus nanja. Lekker bezig geweest. Dat zal vast de oorzaak zijn dat ik niet fit was. Ik voel me een echte dombo. Mijn fles gooi ik in mijn tas. Die ga ik later uitkoken. Nu is het tijd om te gaan. Ik pak mijn tas check uit en loop naar de trein. Ik moet er even wachten. Das niet heel erg. Ik zoek een plekje in de zon en wacht rustig af. De trein brengtvme vlak bij tempel 79. Een lieve kleine tempel met een andere tempel erbij. Ik liep dan ook eerst verkeerd. Er waren jammer genoeg geen bankjes dus heb mijn ding gedaan en bij het stempel kantoor stond wel een bankje. Daar ben ik nog even in de zon gaan zitten. En heb er wat gedronken. Aangezien ik als ontbijt alleen een half broodje op heb ga ik straks onderweg op zoek naar iets te eten. Ik pak mijn spullen en loop richting tempel 80. Ja al nummer 80. Ik loop langs achteraf straatjes en dijkjes. Als ik even langs een wat drukkere weg loop kom ik langs een groenteboer. Daar liggen buiten van die oranje wortels mij aan te kijken en willen dat ik ze koop. Ik pak een zakje van twee en binnen pak ik nog een bakje tomaatjes. Als ik af ga rekenen wordt het geld terug in mijn handen gegeven. De mevr zegt osettai. Wil graag weten waar ik vandaan kom en of ik alleen loop. Op alles geef ik antwoord bedank de vrouw en ga verder. Al lopend begin ik aan mijn eerste wortel. Het is de dikte van een winterpeen aan de bovenkant maar hij loopt in een punt en is zo'n 15cm lang. En hij smaakt geweldig!! Zo das een tijd terug dat ik dat zo rauw heb gegeten. Zeker 9 weken. Dan Zie ik een schuurtje. Ik zet mijn tas neer pak een andere korte broek en wissel hem. Er zat een kriebel in en daar was ik redelijk klaar mee. Dan als ik vlak bij de tempel ben zie ik een bekende. Iemand een Japans meisje dat ik zo'n 4 weken geleden voor het laatst had gezien. Zij loopt door naar de tempel ik naar de supermarkt. Nog even wat te drinken kopen. En ook nog maar een yoghurt. Ik peuzel het lekker op en ga dan op mijn gemak naar de tempel. O het is er mooi groen en veel beelden . met die beelden Enzo kom ik al in mijn element. Ik zie wat grote stenen enncraag aan iemand die aan het werk is of ik mijn tas er op mag zetten. Ik zie geen andere bankjes vandaar. Het mag en ik ga gelijk mijn ding doen. Dan naar stempel kantoor. Ik neem mijn didge mee om te vragen of ik hier mag spelen. Als ik het stempel kantoor binnenkom krijg ik gelijk vragen over waar ik vandaan kom of ik alleen ben enz. Dan krijg ik een klein uiltje met een belletje erin. En een origami henro poppetje. Pas daarna krijg ik de kans te vragen of ik mag didgen. Het mag maar ze willen ook horen hoe het klinkt. Ik speel wat voor ze en ze moeten lachen en knikken. Dit mag wel. Ik loop terug naar mijn tas en ga op de grote steen zitten. En ga rustig zitten spelen. Zo ik heb anderhalve week niet gespeeld en dat merk ik. Raak in het begin mijn lucht een beetje kwijt. Mis wat druk. Maar ga rustig door. Naar wat later blijkt zijn er wat mensen langs gekomen en hebben staan kijken. Ik zat met mijn ogen dicht dus heb het niet gemerkt. Als ik een tijdje heb zitten spelen pak ik mijn Japanse fluit. En ga een beetje proberen. En zowaar ineens heb ik de slag te pakken en speel ik wat. Niet heel mooi maar er komt toch geluid uit. Geweldig. Dan komt er een vrouw naar me toe. En bedankt me. Ik kijk haar aan en zeg haar dis niet zo goed. Dit heb ik gekregen en moet nog leren spelen. Dan zegt ze jij krijgt er echt al mooi geluid uit is mij nog nooit gelukt. En dat andere instrument. Wat is dat. Ik leg haar uit dat dat een didgeridoo is. Ze heeft er nog nooit van gehoord maar schrijft het op. Ze wil er graag naar kijken dus ik geef hem haar. Dan komt haar man en twee vrienden er ook bij ze willen het allemaal proberen maar lukt ze niet. Ze vinden het ook maar gek dat je uit een holle buis geluid krijgt. Dan speel ik nog een stukje voor ze. Ze willen me geld geven maar ik vraag of ze dat aan de tempel willen geven voor mij. Ik mag hier spelen. Ik vind het goed. Dat doen ze en de vriendin van de vrouw geeft me nog een hand vol snoepjes. Ik bedank ze en we nemen afscheid. Dan pak ik mijn tas in en ga richting de trein. Ik neem de trein naar takamatsu. Daar heb ik een hotel. Als ik in de stad ben ben ik best onder de indruk. Zo wat een stad stukje drukker dan waar ik afgelopen week was. Dan loop ik naar het andere station en pak de trein die tot vlak in de buurt van mijn hotel komt. Het is net een beetje uit het drukke gedeelte. Heb ik het idee. Al is de straat iets verder op wel een drukke doorgangsweg. Mijn hotel vind ik in een keer. Als ik eraan kom vraag ik of ik nog twee nachten langer kan blijven. En dat kan. Dat betekend dat ik pas volgende week vrijdag hier uit check. Vanuit hier ga ik de andere tempels doen tot 87. En dan volgende week vrijdag ga ik richting 88. De laatste tempel. Als ik mijn kamer heb gezien en heb gedoucht ga ik nog even een blokje om. Wat eten kopen en wat drinken. Naast mijn hotel zit een bakker. Altijd goed om te weten. Even verderop een grote supermarkt. Daar hadden ze kiwi's twee keer zo groot als in Nederland. Ik koop er een paar flessen drinken, wat te snacken en yoghurt. Ook daar hebben ze een bakkerij. Goed om te weten. Dan loop ik via omweg terug nasr mijn hotel. Onderweg scoorde ik een milkshake bij de mac. Een milkshake kiwi. Hij smaakt goed. En als ik uiteindelijk terug ben in mijn hotel gooi ik mijn boodschappen in de koelkast en begin ik aan mijn blog.

Morgen staan in principe 81 en 82 op het programma.

Die zijn wat in de heuvels. We gaan het zien.

Groeten,

Nanja

Niet fit

Als ik om 8 uur wakker wordt voel ik me niet heel fit. Beetje last van mijn maag buik rommelt wat. Eerst maar even douchen heb namelijk een aardig programma staan op mijn lijstje. Ik ga toch op pad en zie onderweg wel. Eerst wat eten halen bij de supermarkt. En dan loop ik door naar tempel 76. Een ruime tempel. Ik zit er na mijn rituelen een half uurtje en eet daar mijn boterham op. Mijn benen willen niet zo maar kom op we gaan gewoon door. Ik wissel wel even mijn shirt om naar korte mauw voordat ik verder ga naar tempel 77. De route naar de volgende tempel is redelijk recht toe recht aan. Door een rustige woonwijk. Een paar honderd meter voor tempel 77 wordt ik geroepen. Ohenro-san, ohenro-san. Ik kijk om me heen en ik ben de enige. Er komen twee mannen naar me toe met een klein kadootje. Te schattig. Ik vraag of ik ze op de foto mag zetten en geef ze mijn naamslip. Dat vinden de mannen leuk. Ik bedank ze en loop door net voor tempel 77 zit een winkeltje. Met henrospullen. Ik ga er even kijken en vind er sokken die ik graag wilde hebben. En ik koop er kaarsjes. Als ik heb afgerekend staat er een kopje warme thee voor me klaar. Heerlijk. Hier had ik naar verlangt onderweg. Bij tempel 77 zit ik ook een poosje, totdat ik wordt lastig gevallen door duiven. Als ze zo rond me fladderen en lopen wordt ik licht panisch en sta dus maar op. Dan de vraag wat ga ik doen. Zet ik mijn loop tocht voort of pak ik de trein. Ik denk dat ik nog wel 7 km kan lopen dus dat ga ik doen. Onderweg eet ik wat. Het is ook weer een lange weg. Nu langs een wat drukke weg maar ook met wat winkeltjes. Ik vind allemaal best vandaag. Ik weet een ding mijn schema pas ik aan. Onderweg kom ik bij wegwerkzaamheden. Hier hebben ze nog eens leuke pionnen/hekken om het af te zetten. Ik zal een foto plaatsen. Als ik bijna bij de tempel ben loop ik verkeerd. Iets te ver. Dus ik loop terug en kom een vader met een klein meisje tegen ik zeg ze goedendag en geef het kleine meisje een high five. Gaat dat meisjes toch dansen van plezier. Haha vader en ik lachen er hard om. Ik loop verder en wordt wel weer beloond vind ik. Een rustige nette met aardig wat beelden tempel. Daar wordt ik altijd blij van. Ik doe eerst mijn ritueel en dan ga ik lekker op een stoeltje zitten. Het is vandaag rustig met henro's. Onderweg niet een tegen gekomen en in de tempels een paar koppels. Zo ook in deze laatste. Er komt een jong stel naar boven. Jongen op en top henro meisje totaal niet. Is ook bezig met andere dingen. Ik moet er om lachen. Toch is het mooi dat ze dit samen doen ook al hoeft het voor haar niet zo. Dan komt er een buitenlandse man. Geen flauw idee waar hij vandaan kwam vergeten te vragen. Tis een man boven de 60 maar beetje hippy figuur. Hij geeft af op de Japanners aan de ene kant en aan de andere kant doen ze alles goed. Ik luister maar niet echt. Die man boeit me totaal niet. Hij vind zichzelf wel heel belangrijk. Als hij weggaat komt de vrouw van het stempelhokje naar me toe. Geeft me wat te drinken en zegt pfff wat een man. Haha ik knik en bedank haar voor het drinken. Dan kijk ik op mijn klokje drie uur geweest. Ik ga richting de trein. Ik heb de trein net iets voor 4. Ik hoef dit keer niet over te stappen. Wel blijven we even zo'n 10 min op het station staan. Het volgende station moet ik er uit. Dan nog stukje wandelen en dan ben ik weer bij mijn hotel.

Ik voel me wel iets beter dan vanmorgen maar nog steeds niet fit. Voor morgen had ik een aardig tochtje op de planning maar ga eerst eens kijken hoe ik me voel.vandaag toch nog wel kleine 18 km gelopen.

Onderweg koop ik ook nog soort van cup a soup. Even mijn zouten aanvullen.

Groeten,

Nanja

Een bijzonder mooie inspirerende regen dag.

Vandaag was regen voorspelt en dat klopt ook! Nu kan ik heel de dag op bed blijven hangen wat ook lekker kan zijn maar nee ik ga er toch op uit. Ik pak alleen mijn plu mee en mijn tempel tas en oja mijn stok en verder laat ik alles in het hotel. Ik loop naar de trein en ga richting tempel 71. De trein stoot daar ongeveer 3,3 km vandaan. Ondanks de regen loop ik redelijk blij in het rond. Als ik bij tempel 71 aankom zie ik weer allemaal heerlijke trappen. Ik blaas even en ga dan tree voor tree omhoog. Onderweg denk ik als de tempel maar niet tegenvalt. En dat doet hij niet. Wat een energie hangt daar. Ongelooflijk. Ik blijf een poosje in het overdekte gedeelte en laat de energie tot mij komen. Wat bijzonder. Ik ben er ruim een uur en als ik mijn stempels ga halen vraagt de mevrouw. Gaat het goed met u. Dan zeg ik haar ja. Dit is een fantastische inspirerende energieke plaats. Ze kijkt me aan alsof ze wil zeggen ja hoor. Heb je er weer een. Maar dan zegt ze ja ik vind het ook een heel mooie plaats. Dit is een echt kadootje. En komt in mijn top 3 van tempels tot nu toe. Dan verder naar tempel 72. Het regent nog steeds en ongemerkt neem ik gewoon het bospad. Als ik even onderweg ben vraag ik me af of dit wel slim was. Ach ja ik doe gewoon rustig aan. En laat me niet gek maken. Het is heerlijk in het bos. Stil je ruikt de regen die op de bomen valt. Als ik langs het watertje loop weet ik dat ik bijna bij de weg ben. Ik volg de pijlen en kom bij een tunneltje onder de snelweg. Daar even een kleine pauze. Tot mijn verbazing komen er twee Japanners aan. Die waren toch wel enige tijd voor mij vertrokken. Ze zijn over de weg gegaan. Het bospad vonden ze te glibberig. Nou ik vond het best meevallen. Als ik verder loop betrap ik mezelf dat ik loop te fluiten. Haha. Daar stop ik dan maar gelijk mee. Tempel 72 en 73 liggen vlak bij elkaar. Tempel 73 op 800 meter iets naar boven. Het is verleidelijk om eerst die tempel te doen en dan 72. Want naar 74 kom je weer langs 72. Maar nee. Dat kan ik niet. Het moet toch echt op volgorde. Tempel 72 is een mooie kleine tempel. Ik zoek een bankje onder een afdakje en koop er drie sinaasappels. Ik neem er gelijk een. Dan komen er twee vrouwelijke wandelaars binnen. Ik geef hen elk een sinaasappel. Ze zijn lekker zoet en sappig. Geen verkeerde koop. Dan is het tijd voor mijn rituelen en stempels en ga op pad naar tempel 73. Iets op het begin van de berg ligt deze kleine overzichtelijke lieve tempel. Daar koop ik iets te drinken en geniet er van de rust. Als er wat meer mensen aankomen pak ik mijn spullen en ga richting tempel 74. Mijn shirt is aardig nat niet van de regen maar van het zweet. De luchtvochtigheid is hoog. En het is gewoon zo'n 20 graden. Ik hobbel op mijn gemak je door. In mijn rechterhand mijn stok in mijn linker mijn plu. En ik kan het niet laten om even in een paar plassen te stampen. Ik moet er hard om lachen en een mevrouw die ik niet gezien had ook. Ze wuift naar me en komt mijn kant op. Met wat snoepjes en wat tissues. Ik bedank haar en ga vrolijk verder. Dan kom ik bij de tempel aan. Ook een niet al te grote nette tempel. Ik wordt vandaag verwend. Vind ik. Ook daar zit ik even en geniet. En genieten doe ik echt vandaag. Als ik mijn dingen heb gedaan en weg ga komen net de twee Japanse dames binnen. Ze groeten me hartelijk. Tempel 75 bestaat uit twee delen. Ik ben erg nieuwsgierig naar deze tempel. Onderweg kom ik langs een bakker en koop er brood voor vanavond. De mevr vraagt of ik geen plu heb als ze naar mijn shirt kijk. Ik zeg haar je wel hoor. Ik heb het warm. Dan lacht ze en wijst me de weg. Als ik bij de tempel aankom wordt ik blij verrast. Wat een groot overzichtelijk complex en wat een mooie beelden en gebouwen staan hier. Aan beide kanten is het mooi groot en ruim opgezet. Als ik bij de man tempel kom valt mijn mond open van verbazing en verwondering. Wat een schitterend beeld in de tempel. (Ik had het graag willen fotograferen maar dat mag niet). Ik sta er zeker 5min met open mond en een traan biggelt over mijn wang. Dit maakt indruk. Als ik er wegga vraag ik nog of ze een afbeelding hebben van dit beeld omdat ik zelf geen foto mag maken maar ze zeggen nee. Ik loop er nog wat rond en zie schitterende oude bomen. Dik, mooi in het blad en ze hebben de ruimte. Ik zou hier zo een dag kunnen rondhangen. Dan terug naar het andere gedeelte. Daar doe ik mijn rituelen ook en ga dan mijn stempel halen. Als ik die binnen heb ga ik op een bankje zitten en last alles eens even bezinken. Dan bedenk ik me dat dit eigenlijk best een nanja tempel is. Niet omdat hij zo groot is maar alles is zo overzichtelijk. Het staat vol met beelden maar toch geordend. Ik kan het niet goed omschrijven maar het is er fijn. Een fijne dag in alle tempels. Ik twijfelde even of ik nog naar tempel 76 zou lopen maar ik vind het genoeg. En met deze tempel mijn dag afsluiten is prima. Ik loop na twee uur in deze tempel te zijn geweest op mijn gemak nasr het station. Koop daar gelijk wat boodschapjes en neem de trein. Vanaf het station is het nog een klein stukje lopen. Het regent inmiddels al iets minder hard dan de rest van de dag. Zal het vandaag nog droog worden??

Bij mijn hotel doe ik eerst mijn kloffie uit en gooi dat in de was en daarna ga ik mijn blog schrijven. En als die af is douchen en broodje eten. En als toetje. Bosbessen yoghurt. Mmmmmm.

Groeten,

Nanja

Niet vooruit te branden

Je hebt van die dagen dat je niet vooruit te branden ben. Zo'n dag heb ik vandaag. Op mijn planning van vandaag een mooi aantal km maar onderweg stel ik mijn plan drastisch bij.

Als ik om even half 8 wakker wordt heb ik nog zo'n gevoel of ik uren kan slapen. Helaas dat gaat niet. Ik blijf wel liggen tot half 9 en ga dan mijn tas pakken. Had alles er wel zo'n beetje uit dus stouwen maar weer. Vandaag ergens een wasmachine scoren is wel noodzakelijk. Dus hoe het die tas in gaat maakt niet heel veel uit.

Uitchecken en op pad. De eerste twee tempels van vandaag liggen naast elkaar. Twee vliegen in een klap. Onderweg ernaartoe kijk ik in mijn boekje of ik nog juist ga en kijk af en toe om me heen. Dat wordt gezien door een aardige Japanse meneer. Hij vraagt waar ik heen moet en loopt een stukje met me mee. Ik bedank de man hartelijk en we houden nog een kletspraatje. Dan kom ik bij de tempels. Even de trappen op en dan raak ik beetje in de war. Wat is nu wat en waar moet ik nou zijn. Oke eerst een bankje opzoeken even zitten. Beetje kijken en dan uitvogelen. Als ik van de verwardheid ben bekomen is het toch wel duidelijk en staat er zelfs een bord. Duh dekker. Niet gelijk in de war gaan. Als ik mijn rituelen gedaan heb ga ik opzoek naar het stempel kantoor. Daar krijg ik voor beide tempels stempels. Mooi hoef ik niet op zoek naar de andere. Als ik nog even heb gezeten pak ik mijn tas en ga op pad naar tempel 70. 2km denk ik dan nog. Op de trappen kom ik een Nederlands stel tegen dat ik ook BSN tegengekomen bij tempel 58. We maken een praatje hebben het over de trail naar tempel 66. Ze vertelde me dat het stijgingspercentage boven de 20% lag. Nou dan kunnen jullie je er iets bij voorstellen. We bespreken onze plannen en hebben over het naderende einde van de tocht. Ik moet er nog even niet aan denken dat hij bijna klaar is. Zij hebben hetzelfde gevoel. Dan nemen we afscheid en ik ga richting 70. Al snel zie ik dat het geen 2 maar bijna 5 km is. Lekker hoor. Onderweg merk ik dat ik niet soepel loop. Heb het warm. Oke de zon schijnt maar das geen excuus. Ik wordt even opgevrolijkt door een auto die voor mij stopt. De chauffeur stapt uit en geeft me 1000 yen. Ik zeg snel dankjewel maar de man loopt alweer naar zijn auto. Ik loop wat snel om op de zelfde hoogte als raam te komen. Dan zwaai ik en de man en zijn vrouw zwaaien terug met een glimlach. Ik vind dit soort acties zo moeilijk te bevatten. Maar zo ontzettend lief. Ik hobbel door en onderweg besluit ik niet naar 71 te gaan vandaag. Wat wel mijn plan was en had ook 72 en 73 willen doen. Als ik bij tempel 70 aankom wordt er druk gebouwd en verbouwd. Toch ondanks dat is het een mooie plek. Ik doe mijn ding ga mijn stempel halen en ga dan in het zonnetje zitten. Er komen hier en daar wat meer wolken in de lucht. Voor vandaag waren er al buien voorspeld en voor morgen regen maar voorlopig schijnt de zon nog heerlijk. Als ik daar heerlijk zit hebben de bouw mannen pauze. Ik kan optimaal genieten. Als ze weer gaan beginnen pak ik mijn spullen en loop richting de trein. Die rijd net weg als ik bij station aankom. Uurtje wachten is ook het probleem niet. Als ik op het bord kijk zie ik dat ik over moet stappen. Nou dat gaan we doen. Ik heb mijn hotel geregeld on de buurt van tempel 76. Ik blijf daar waarschijnlijk 3 nachten. Zo kan ik de tempels tot 79 doen de aankomende dagen. Daarna gaan we voor de laatste 8. Het overstappen ging vlekkeloos. Met beetje hulp van de machinist die me zei op welk perron ik moest zijn. Ik hoef maar 1 station en daarna nog een stukje wandelen. Mijn hotel ziet er erg netjes uit. Goed geregeld allemaal. De receptioniste helpt me ook gelijk mijn volgende hotel te boeken. Ja beetje gek zo ver vooruit dat doe ik nooit maar volgende week is het goldenweek. Dan zijn alle Japanners vrij en komt iedereen naar shikoku. Althans veel. De hotels en alle andere slaap verblijven zijn dan druk bezet en het is maar de vraag of je een plek kan vinden. Ik heb een plekje gevonden. Yeahhhhh in het hotel wat ik graag wilde en ik blijf er 5 nachten. Kan ik op mijn gemak wat tempels doen en beetje Freewheelen door de stad takamatsu. En na die 5 nachten gaan we richting het eind. Nog niet qua tijd masr wel qua tempels.

Nu ga ik zo eten, mijn was doen en lekker slapen. En morgen waarschijnlijk regen maar ik ga toch kijken of ik een aardig rondje kan maken.

Groeten,

Nanja

Lekker dagje

Ik begin mijn verhaal nog bij gisteravond. Ik lag al op bed maar had over heel de dag veel te weinig gegeten. Dus io mijn kloffie aan en naar de overkant van de straat. Daar is een joyfull waar ik wat kan eten. Ik bestel vlees en een salade. Dan zie ik in de menukaart een lekker drankje staan met grapefruit. Die besluit ik te nemen. De ober vraagt me of ik nog moet rijden aangezien er alcohol in zit. Ik zeg hem naar mijn hotel te moeten lopen. Dan knikt hij en schijf hem op. Als ik het drankje krijg en neem de eerste slok proeft het zalig maar hij zakt ook gelijk in mijn benen. Dan komt mijn eten. Heerlijk toch maar goed dat ik nog even wat ben gaan eten. Ik bestel gewoon een tweede drankje. Als ik daar drie slokken van op heb denk ik dekker stoppen anders vind je de overkant dadelijk niet. Gelukkig komt het in een blikje en neem ik de rest mee. Tis de eerste keer dat ik hier alcohol drink. Nou die viel goed.

Dan duik ik mijn bed in en maak een goede nacht. Paar keer wakker maar val snel weer in slaap. Om uur of 8 even plaspauze en zet ik studio voetbal aan op mijn telefoon. Dat zie ik niet want val weer in slaap. Om half 10 wordt ik wakker. Oke plan de campagne. Hops naar tempel 67. Ik ga pas laat weg uit hotel maar wat maakt het uit. Ik neem de heen en terugweg neem ik dezelfde weg. Eerste stuk langs de weg maar daarna tussen landbouw en wat huisjes. Ik loop er heerlijk. Ik kom langs een mooie plas en blijf daar even naar een soort meerkoetje staren. Ik zou er zo in willen duiken maar doe het niet. Als ik verder loop kom ik twee oude bekende tegen. Mijn Australische vriend en een japanner. We kletsen wat en hebben het over de klim naar 66. Beide heren maken een diepe buiging dat ik die heb gedaan. Ik moet er om lachen maar eigenlijk ben ik ook best trots dat ik die heb doorstaan. We nemen afscheid. De heren doen vandaag nog minimaal 3 tempels. Nou ik geloof ik niet. Als ik bij de tempel aankom zit er iemand die voeten masseert van de henro's. Ik sla over. Als ik de trappen Olga merk ik de vermoeidheid in mijn benen van gister. Verder geen spierpijn of wat. Als ik boven kom wordt ik beloond. Weer zo'n fijne plek. Ik ga eerst eens even zitten. Dan komt er een Japanse jongen. Nou bizar. Wat die meedroeg. Ik klagen over mijn rugzak van misschien 12 kilo. Hij heeft er 30 op zijn rug. Ja je leest het goed 30. Met zonnecellen aan al. Die gast is gek denk ik nog. Ik ga mijn rituelen doen en ga dan weg. De jongen gaat ook weg en ik vraag of ik een foto van hem mag nemen. Ik ben zwaar onder de indruk. Op de terugweg die hetzelfde is als de heenweg kom ik langs een tuin met mooie bloemen. Er zitten wel 100 vlinders in. Schitterend. Als ik op een kruispunt sta en even stop om iets te drinken stopt er een auto. Ik krijg twee flesjes drinken. Een fles thee(koud) en een fles sportdrank. Ik bedank de man hartelijk. Wat is en blijft dit toch bijzonder. Als ik weer langs de wat drukkere weg loop besluit ik iedereen te begroeten met een knikje en een glimlach. Ik doe dit meestal al maar nu doe ik het bewust. Geweldig wat een reacties die je krijgt. De ene zwaait. De ander knikt terug weer een ander knikt en lacht. Ik wordt hier vrolijk van. Dan kom ik een moeder met dochter tegen. Ik groet en geef de kleine meid een high five. Die reactie van dat meisje. Onbeschrijfelijk. De moeder bedankt me en wenst me succes. Heerlijk. Als ik langs een winkeltje loopt komt er iemand naar buiten gestormd. Osettai roept de man. Een cakeje en nog iets van zoetigheid. Ik stop het in mijn tas en bedank hem. De man glimlacht. En ik geef hem een glimlach terug. Wat is dit toch een geweldige belefenis. Elke dag is een feestje. Zelfs gister toen ik op was en niet meer kon. Waar ik moest huilen van uitputting en het even niet meer weten. Zelfs toen was het een feestje. Dat zag ik gister niet maar vandaag zeker wel. Een overwinning op mezelf. Als ik bijna bij mijn hotel ben koop ik nog wat bij de winkel en ga nog wat eten bij de joyfull. Vandaag toch zo'n 18 km gelopen. Morgen tempel 68 en 69 die liggen naast elkaar en dan ga ik verder kijken. 70 ga ik ook nog doen. Maar dan. We laten de dag het antwoord geven.

Groeten,

Nanja

1x maar voorlopig nooit weer

Slapen in een vreemde omgeving en nanja gaan niet zo hand in hand. Zo ook vannacht. Ondanks dat ik het niet koud heb gehad buiten 8 graden kon ik de slaap maar niet vatten. Ook de weg naast me was vrij rustig dus daar lag het ook niet aan. Maar goed. Vanmorgen om kwart voor 6 mijn spullen gaan pakken, andere kleding aan en ontbijten. Geen uitgebreid ontbijt want dat was niet voorradig. Dan tent inpakken alles netjes achterlaten en gas erop. Zo'n 8 km naar tempel 66. Eitje zou je denken maar tempel 66 ligt op 900 meter hoogte. Ik heb gister advies gevraagd over de trail van vandaag. Hij is erg stijl maar te doen. Dus ben benieuwd.Vanaf de meet gelijk aan het stijgen. Zo dan dat valt niet mee met koude benen. Dan kom ik bij een tunnel. Bijna 900 meter lang. Er is een dun looppad naast de weg en de auto's die tegemoet komen remmen netjes af als ze bij me in de buurt zijn. Uit de tunnel ga ik nog even mijn drank voorraad aanvullen. Zodat ik onderweg genoeg te drinken heb want ik zal wel veel verliezen.

Dan nog klein stukje naar beneden. Als ik in de buurt van de trail ben neem ik een korte pauze en ga me nog even overdenken. Ik zie er nl een beetje tegenop. Ik zeg tegen mezelf wat maakt het uit al kom je om half 5 boven. Neem de tijd. Stap voor stap. Dan ga ik beginnen. Het eerste stukje is gelijk heftig. Niet een normale kuitenbijter maar een flinke. Ik denk nog heel even ik kan nog terug. Nee nanja. Je hebt met jezelf afgesproken dit te gaan doen doorzetten. Het gaat echt stap voor stap. Als ik op het bospad kom schrik ik wel even. Ojee. Zal dit heel de weg zijn. Ja dit was heel de 2,2 km. Ik puf en steun en stap voor stap ga ik naar boven. Soms stop ik na 5 passen soms na 10. Even rekken en benen schudden. Als ik al even onderweg ben komt er een stukje vlak. Dat voelt goddelijk. Het duurt wel geteld 50 meter en dan gaan we weer. Ik praat heel de weg hard op tegen mezelf. Hang denkbeeldige bordjes op met bemoedigende woorden. Ik zet denkbeeldig paaltjes neer waar ik even kan stoppen. Jezus zeg ik na een uur waar ben ik aan begonnen. Maar om nu naar beneden te gaan zie ik ook niet zitten. Dan moet ik eigenlijk heel hard lachen. Welke gek verzint er zoiets. Ja nanja. Onderweg kom ik niemand tegen. Alleen een geparkeerde fiets. Hoe die omhoog is gekomen is me een raadsel maar hij staat er. Ik heb geen flauw idee hoever ik ben. En elke keer als ik denk ik moet er bijna zijn dan komt er weer zo'n stijl stuk. Ik krijg nog een vrij vlak stuk. Wel met veel boomwortels dus concentratie is wel nodig. En de afgrond is diep. Ik loop echt in het bos de berg op. Schitterend die vogels die je hoort fluiten de hagedisjes die wegschieten maar meest wat ik heb gezien zijn mieren, stenen, bladeren ,dennennaalden en af en toe een paars bloemetje. Soms denk ik ik moet er bijna zijn want dan zit ik een beetje aan de top van de bomen en komt de blauwe lucht al tevoorschijn. Maar nee. Uiteindelijk doe ik er ruim 2 uur over om boven te komen. Een nieuw record. (Voor mij dan) en hij zal ook zeker een tijd blijven staan. Deze ga ik niet meer doen met dit gewicht en deze benen. Als ik de weg opdraai steek ik mijn handen in de lucht en juig. Haha niet gezien dat er net een auto aankwam. Die mensen moeten wel niet gedacht hebben. Dan nog ruim 2 km asfalt weg omhoog. Het gaat gelijkelijk. Maar voel mijn benen en billen toch. Weer stap voor stap. Als ik er bijna ben stopt er een auto. Het echtpaar geeft me een hand vol snoepjes en wenst me succes. Ik zet nog even door en ja hoor het laatste stukje is vlak en dan zie ik hem. Het is de klim waard. Ik doe als eerst mijn rugzak af en ga dan puffend zitten. Jemig wat ben ik blij dat ik er ben. Mijn shirt hemd Brown en stuk rugzak kan je uitkrijpen. Bizar. Ik kom nog een Zwitser tegen die ik gister ook had gezien. Hij had een andere trail genomen. Ik zeg hem heeeel verstandig. Haha. Ik ga mijn rituelen doen. Foto's maken en dan bedenken wat mijn plan gast worden. Deze tempel is wel echt heel tof. En heeft stukje beeldentuin waar je u tegen zegt. Ik kan hier blijven slapen. Maar heb zo goed als geen eten meer. Oke. Ik zit nog even en dan komt de man van het stempelhokje mij iets zoets brengen. Een bolletje wit met daarin zoetebonen pasta. Het is zalig en komt ook op juiste moment. Dan besluit ik met de kabelbaan nasr beneden te gaan. En daar wat te eten. Ik bestel udon noodles met nog wat erbij. Ik krijg bijna geen hap door mijn keel en ineens tranen. (Nu weer nu ik dit schrijf) dan zeg ik tegen mezelf. Je wilde nog een nachtje tenten maar kijk eens goed nasr jezelf. Je bent moe en beetje uitgeput waarom nog een nacht tenten met gevolg dat ik waarschijnlijk weer niet goed slaap. Oke wat dan. Ik vraag de mensen waar ik eet of ze voor mij een kamer willen reserveren in een hotel. Bijna alles zit vol. Masr gelukkig heb ik nog wat kunnen vinden. Beetje boven budget maar ik moet nu voor mezelf zorgen. Dan laat ik taxi komen. Regelt ook de eigenaar van de eettent. En die brengt me nasr mijn hotel. Ik heb een mooie kamer met fijn bed voor twee nachten. De receptionist erkend met mij af en ik krijg gelijk de sleutel. Zo nu eerst douchen. Als ik net onder de douche stap gaat de telefoon. De receptie. Ze hebben teveel gerekend en willen graag dat ik naar beneden kom. Het gaat uiteindelijk om 600 yen dat ik teveel heb betaald. Ze geven het verschil terug en bieden wel duizend keer hun excuus aan. Kan gebeuren. Netjes dat ze het gelijk melden. Dan ga ik nasr mijn kamer. Ga douchen en maak mijn blog. Nu nog even naar de supermarkt misschien en dan slapen!!!!

Groeten,

Nanja

Tempel 65

Kwart voor vier. Mijn huisje voor vannacht staat. Ik kan nog even in de zon en dan vroeg proberen te slapen.

Mijn dag begint goed. Ik heb lekker geslapen en neem als ontbijt curry noodles en yoghurt. Ik ben niet zo van de vroege dus ik vertrek om kwart voor negen uit mijn hotel. Vanaf meet aan gaat het licht omhoog. Goed te doen dat wel. Ik probeer op het juiste pad te komen vanaf mijn hotel en dat lukt aardig. Een aardige man wijst me ondanks dat ik de weg wist nogmaals de weg. Mijn benen en voeten voelen goed dus laat die klim maar komen. Nou die klim kwam er en wat ging ik stuk. Toen ik het bos in sloeg was het heerlijk. Zo mooi. Die bomen en planten. De insecten. Toen had ik daar nog oog voor. Even later was het vooral nasr adem happen en mijn benen losschudden. De weg naar tempel 65 is echt mooi. Ik kom een japanner tegen en die doet alsof het niks is. Hups hups hups en weg is tie. Oke hij is twee keer zo licht als ik maar zeker ook twee keer zo oud. Ik pif en steun een beetje maar ga toch op een langzaam tempo door. Dan komt er een Zwitser nasr beneden. Ik vraag of het nog ver is. Hij zegt 20 min ongeveer. Nou ik tel daar voor mezelf zeker 20 bij op. Oke. Ik groet hem en ga verder. Af en toe neem ik slok sportdrank ik verlies zoveel vocht. Maar drinken moet maar vind ik eigenlijk niet fijn. Ook bind ik een handdoekje om mijn hoofd. Dit id de eerste keer dat ik het doe maar dat zwdet gutst echt over mijn gezicht. Mijn bril verdwijnt ook in mijn tas. Gelukkig kan ik zonder nog aardig kijken. Als RR een stuk met stenen komt verklaar ik dat tot hel. Maar achteraf ging het best aardig dat omhoog gaan. Uiteindelijk kom ik op een wat vlakker stuk zo dekker dit was zwaar maar lekker. (Lekker moet goed zijn maar dit klonk leuker). Dan zie ik de weg. Yes. Nog een klein stukje. Ik vervoek de zwaarte van mijn rugzak. Stom eigenlijk want gewicht van mijn rugzak zat begin van de reis nog aan mijn lijf. Mijn rugzak is inmiddels met alle aankopen 12 kg dus dan weten jullie genoeg. Als ik bij de tempel aankom moet ik eerst een trap omhoog. Puffend kijk ik naar boven. Heb ik niet al genoeg gedaan voor vandaag. Haha. Ik trek wat cola uit de automaat. Dat heb ik wel verdiend en ga de trappen op. Ik word beloond. Wat een fijne tempel ook weer. Geen een tree is gelijk en de meeste hoger dan de gemiddelde tree in Nederland. Als ik boven ben zoek ik een plekje om te zitten en drink ineen keer mijn cola op. Dan nog een fles water en wat brood. De heren die er zitten kijken me verbaasd aan als ik mijn fles ga vullen en die ook nog leeg drink. Ook wissel ik mijn shirt. Dit is echt te ranzig zo nat. De heren moeten lachen. Ik probeer gewoon goed voor mezelf te zorgen. Dan kom ik een bekende tegen. Een man waarmee ik heb gekletst tijdens het eten bij mijn overnachting in tempel 58. De andere heren vragen hem het hemd van het lijf over mij. Hij moet lachen en kijkt mij aan. En zegt dan. Ze hebben diep respect voor je dat jr dit alleen doet. Ik dank hem. Als ik mijn rituelen ga doen gaan de heren zich klaarmaken om verder te gaan. Ze slapen vlak voor de klim naar 66 in een minshouku. De man vraagt waar ik slaap. Ik zeg in mijn tent maar waar weet ik nog niet. Hij verklaart me voor gek en vraagt of hij voor mij moet bellen of er nog plaats vrij is. Ik dank hem voor het aanbod masr sla af. Dat is nog ongv 15 km lopen vanaf 65. Ik weet niet of ik daar wel zin en puf voor heb. Ik groet alle heren en schud ze de hand. Dat vinden ze geweldig. Haha. Ik ga mijn rituelen doen en wat foto's maken. Ga nog even in de zon zitten en sla nog een fles water achterover. Dan ga ik op mijn gemak verder. Trappen weer af. Nog wat drinken kopen en hups. Het eerste stuk gast wat vlak. Of langzaam naar beneden of een stukje omhoog. Ik loop op asfalt weg dat ons van de berg afleid. Masr wel tussen de bomen. Af en toe een stukje vrij en dan schitterend uitzicht over de stad. Kadootjes. Ook de uitzichten op de omliggende bergen zijn mooi. De bomen hebben allen een andere kleur groen. Je zou er uren nasr kijken. Dan loop ik een soort van dorpje of wat huisjes langs fd weg binnen. Ook wel weer gezellig. Ik groet de eerste mensen sinds 5 km die ik tegenkom. Oke ik moet wel verzinnen waar ik ongeveer wil uitkomen. Ik zie een rusthut op mijn kaart en dat is mijn doel. De rusthut is aan de grote weg. Als ik al even op de grote weg loop zie ik een vrij nieuw hout gebouwtje. Dat moet het zijn denk ik. Ik loop erheen maar nee dit is het niet. Er komt een klein autootje aan en ik vraag hem of dit de rusthut is. Nee die is verderop. Shit ik was wel toe aan een stop. Oke dan tas weer op en verder. Niet veel later stopt de man voor mij met zijn auto. Twee ijsjes geeft hij aan mij. Een zoetebonen ijsje. En een chocolade ijsje. Nou op her goede moment. Thnx. Dan na tijdje lopen zie ik de hut. Hij is wat hoger dan de andere. Als ik er aankom en trapje op ga zie ik de perfecte plek voor mijn tent. In de hut dus. Ik besluit hem gelijk op te zetten en ook mijn luchtbed op te blazen. Zo ik ben klaar voor de nacht.nog even van de zon genieten zolang het kan en dan mijn tentje in. In mijn rugzak heb ik nog wat eten en heb ook nog wat te drinken. Dus geen zorgen. Een wc is er niet maar daarover ook geen zorgen ik heb zo mijn trucjes.

Groeten,

Nanja

Rustdag met een tempelbezoek

Toen ik gisteravond uit de douche kwam moest ik erg om mezelf lachen. Wat een watje ben ik toch ook. Overal pijn. Kramp in mijn voet. Voor ik ga slapen plak ik mezelf vol met kleine ronde warmte pleistertjes. Zo. Beetje heavy op sommige plekken maar voor het goede doel. Ook gooi ik er een paracetamol in. De nacht is wat onrustig. Vaak wakker. Ik besluit wat langer te blijven liggen en om kwart voor negen ga ik eruit. Nog ligt stijf maar opzich voelt het aardig. Ik doe mijn ding en pak mijn tas. Bij de receptie vraag ik of ze mijn volgende slaapplaats willen regelen. Dat doen ze. Ik ben van plan vandaag rustig aan te doen. Voor de zware bergen weer gaan beginnen. Ik ga lopend naar 64. Das een klein stukje terug. Dan daar ga ik de trein pakken tot ongeveer 7 km voor 65. Daar slaap ik en dan morgen de bergen in en tenten is mijn plan voor de aankomende dagen.

Als ik bij 64 aankom ben ik blij. Mooi groot wijds opgezet complex. Ik neem er al mijn tijd. Ga ook eerst eens op een bankje zitten en om me heen kijken en voelen. Tis wel een fijn plekje hier. Dan komt er een Roemeense Amerikaan. Ik maak met hem en praatje en hij vraagt naar mijn plannen. Ik vertel hem dat ik hier nog wel even blijf en dan met de trein verder ga. Ik heb geen zin om samen op te lopen of te reizen. Masr dat zeg ik niet. Ik wil rust. Niet hoeven aanpassen. Lekker mijn eigen ding. Hij doet redelijk rap zijn rondje en pakt dan zijn spullen. Hij gaat ook treinen. Ik groet hem en wens hem succes. Ik ga op mijn gemak foto's maken en ga dan mijn rituelen doen. Ik heb nog net genoeg wierook stokjes. Dan haal ik mijn stempel en vul mijn drinkfles en ga dan nog even in de halve zon zitten. Tis bewolkt maar af en toe komt hij er toch doorheen.

Dan komt er weer een hele grote groep Japanners aan. Jemig die mannen geven een slinger aan de boomstam tegen de bel. En achter elkaar door. Ze hebben wel de grootste lol. Was vast een weddenschap wie het hardste tegen die bel kon rammen. Het mooie is dat dat niet het mooiste geluid geeft. Als je met beleid een tik tegen de bel geeft vol je de trilling, is het geluid prachtig en blijft het voor mijn gevoel veel langer aan. Haha. En ik was altijd van het grove geschut. Zelfs dat veranderd hier.

Ik blijf zitten tot de groep bij de maintempel is geweest. Ik vind zo gaaf om te horen hoe ze met zijn allen in ritme die sutra doen. Beetje jaloers ben ik er ook wel op dat ik het niet zo goed kan. Dan ist voor mij tijd om mijn spullen te pakken. Ik loop op mijn gemak richting station. Net uit de tempel wordt ik aangesproken door iemand en krijg een blikje drinken. Ik babbel even bedank de man en ga dan door. Op het station moet ik even wachten. Ook daar wordt ik aangesproken. Nu door een vrouw. Ze vraagt wel duizend x of ik echt alleen reis. Ja zeg ik haar. En loop je ook. Ja. Veel. Maar vandaag heb ik rustdag. Ze moet lachen en begrijpt het ook. Als we de trein in stappen scheiden onze wegen. Ze zwaait en groet en vind volgens mij leuk dat ze met me heeft gesproken. Nou ik vond ook leuk hoor mevr. Op het volgende station moet ik overstappen. Het gaat vlekkeloos al zeg ik het zelf. Haha.

Als ik uitstap heb ik gelijk het idee dat ik in een industrie stadje ben. Niks mis mee op zich maar je merkt het gewoon. Ik pak even snel mijn boekje voor de route en ga daarna op pad. Ik loop door een overdekt winkelstraat je. De meeste winkels zijn echter dicht of zijn er helemaal niet meer. Zonde. Wel zitten er wat kleding winkels een soort winkeltje en een schoenenwinkel. Halverwege maak ik een praatje met een man die me aanspreekt. Hij verteld dat hij ook henro is geweest. En wenst me sterkte aankomende dagen. Haha. Nou dat kan ik geloof ik wel gebruiken. Het worden dagen in de bergen. Ben benieuwd. Als ik vlak bij mijn hotel ben loop ik nog langs een Italiaans restaurantje. Ik kijk even naar het menu. Ziet er smakelijk uit. Toch loop ik door. Bij mijn hotel krijg ik gelijk de sleutel. Mooi. Ik gooi mijn spullen er neer en ga even om de hoek een boodschap doen. Noodles voor vanavond. Brood en yoghurt voor morgenochtend. En voor nu popcorn. Dan loop ik terug naar mijn hotel en ga languit op bed TV kijken. Beentjes in de relax stand.

Straks lekker uitgebreid badderen en oefeningen doen.

Mijn brieven die ik mee heb zijn inmiddels allemaal open. Niet omdat ik in eerste instantie dacht ze op moeilijke momenten nodig te hebben maar omdat ik er zo'n zin in had. Ik heb gewoon een brieven lees avond gehouden.

Was met een lach en met een traan. Sommige heb ik meerdere keren gelezen. Super!!! Een dezer dagen zullen jullie van mij een mooi gedicht krijgen die bij een van mijn brieven zat.

Lieve volgers. Ik ga de bergen in en weet niet of ik daar bereik heb om mijn blog te plaatsen. Dus schrik niet als je even niets hoort.

Groeten,

Nanja