Gisteravond was het plan om richting bowlingbaan baan te gaan maar het liep anders. Eerst wat gaan eten in een van de restaurantjes aan de 55. Op de 55 was het bizar druk. Zo druk nog niet eerder gezien. Daarna liep ik terug naar mijn hotel en zette even de TV aan. Zo tof programma. Sports danshi grand prix. Een programma waarin deelnemers worden getest op onder andere kracht. Zo moesten ze over een kast springen. Zon kast van vroeger op de basisschool. Hij werd steeds hoger. Geweldig om te zien, maar ook aam een rad hangen en zoveel mogelijk het rad rond laten draaien. Ik was dus verkocht en ben blijven zitten kijken. Na een goed nachtje aan het ontbijt. Jemig ik weet nu gelijk weer dat dit een luxer hotel is. Keuze in overvloed, westers. Japans, verschillende soorten fruit, salade, yoghurt, broodjes, pan cake ei, spek, worstjes, rijst, miso soep enz. Dan heb ik het nog niet gehad over de thee smaken keus. Ik kon kiezen uit 9 verschillende smaken. Ik besluit twee kopjes te nemen met elk een andere smaak. De jasmijn thee schenk ik in een kartonnen beker zet er een deksel op en neem ik mee naar mijn kamer. Daar ga ik bedenken wat ik ga doen. Niet heel moeilijk want had er van de week al over nagedacht. Ik ga de trein nemen nasr Naruto. Daar ga ik wat wandelen en neem een bootje naar de whirlpools. Ik neem een taxi naar het station. Daar koop ik een kaartje. De trein komt al snel. In de tussentijd doe ik wat sudoku's. Grappig in het boekje staat een richttijd hoe lang je er gemiddeld over doet. Nou je moet goed door puzzelen om de tijd te halen. Als de trein een paar stations op gang is(ik ben gestopt met puzzelen torn we gingen rijden) stappen er een paar echte westerse toeristen in. De vrouw licht panisch of ze wel in de juiste trein zitten en de man iets te rustig wat de vrouw betreft. Ik volg het van een afstandje en besluit me er niet te mee te bemoeien. Of ze moeten het vragen. Als we op het eindstation zijn gebeurt hetzelfde alleen met de bus. Het is 10 min wachten tot de bus komt. Dat staat groot op een bord. De man gaat zitten maar de vrouw loopt driftig heen en weer. Kijk op allerlei blaadjes alsof ze er iets van snapt en dan als er een bus aankomt wil ze gelijk instappen. Ik moet inwendig erg lachen het is nl de verkeerde bus. Ook dat staat voorop de bus. Als de juiste bus komt stappen al de mensen in die op het station staan. Ik ga naar het eindpunt van de bus. Als we daar aankomen stapt iedereen uit behalve dat stel. Haha. Ik zeg dan maar dat dit het eindpunt is. Al hadden ze dat kunnen weten de bus was inmiddels gedraaid. Ik loop gelijk richting boot. Koop een kaartje en mag gelijk mee met de boot die er nog ligt. Dat betekent dat ik de laatste ben en als ik over de loopplank ben wordt deze gelijk ingetrokken. Het duurt heel even voordat we bij de brug zijn. Daar zijn de whirlpools. Jemig wat gaaf en wat een mooi natuurlijk fenomeen. Voor degene die nieuwsgierig zijn zoek maar op op internet. Naruto whirlpools. Als we in de buurt komen mindert de boot vaart. En liggen we zo goed als stil. Je hoort de klikjes van alle fotocamera's. Ik maak ook wat foto's en een video. Maar ik wil dit live niet missen dus op een gegeven moment stop ik om het goed te kunnen zien. Prachtig. Als we een stukje doorvaren worden we verzocht naar de andere kant van het schip te gaan. Daar hebben we goed overzicht. Mooi en bijzonder. Dan varen we weer langzaam terug. Geweldige ervaring. Als we terugkomen bedank ik de mannen (matrozen).

Dan loop ik nog even door de winkel voordat ik verder ga stappen. Ik besluit bij de vissers te gaan kijken. Op de kade wand staan zeker 20 vissers. Stilletjes loop ik langs ze. Tot iemand me opmerkt. Dan zeg ik gedag. De man moet om me lachen als ik mijn vinger naar mijn lip breng om aan te geven stil te zijn. Hij knikt en gooit zijn hengel weer uit. Hier zou ik zo een dag naar kunnen kijken. Ik blijf er ook wel een poosje. Ik hobbel nog wat verder en dan vallen er wat spetters. Niet veel maar besluit terug te lopen naar de bushalte. Heb geen plu bij me.

Ik neem de eerst volgende bus naar het station. Ik kan ook met de bus naar tokushima maar ik vind de trein prettiger. Als ik bij de trein aankomt duurt het nog een dik half uur voordat hij komt. Mooi dan loop ik even naar de winkel. Ik koop er nootjes om wat op te knabbelen en loop dan terug. Daar zie ik ook dat echtpaar weer. Haha. Ik moet lachen als ik ze zie. In de trein zitten ze achter me. Het is een Frans stel. Ik besteed er geen aandacht meer aan. Een station verder stappen er schoolmeisjes in. De grootste lol hebben ze. Delen dingen op hun telefoon en giebelen er op los. Ze blijven tot het eind zitten. Leuk om naar te kijken. Op station neem ik eerst een kopje thee en daarna loop ik richting de bus plaats. Even checken hoe laat morgen de bus gaat richting airport. Dan kan ik me een beetje op voorbereiden. Daarnaoet ik nog wat eten. Wat dat gaat worden weet ik nog niet. Moet nog kiezen.

Groeten,

Nanja