Gisteravond met wat verhoging naar bed. Dus paracetamol erin en kijken hoe ik wakker wordt. Ik wordt redelijk wakker. Heb liggen denken waar het door zou kunnen komen. Heb ik te weinig gegeten. Komt het door mijn medicijnen heb ik iets verkeerds gegeten. Alle antwoorden waren denk ik nee. Maar ja je weet nooit. Ik heb besloten het vandaag rustig aan te doen. Twee tempels. 79 en 80. Ik ga wat aan de late kant mijn spullen

Pakken maar dat maakt niet uit. Alle tijd. Als ik mijn drinkfles ga vullen schrik ik me rot. Der zit schimmel in. Jezus nanja. Lekker bezig geweest. Dat zal vast de oorzaak zijn dat ik niet fit was. Ik voel me een echte dombo. Mijn fles gooi ik in mijn tas. Die ga ik later uitkoken. Nu is het tijd om te gaan. Ik pak mijn tas check uit en loop naar de trein. Ik moet er even wachten. Das niet heel erg. Ik zoek een plekje in de zon en wacht rustig af. De trein brengtvme vlak bij tempel 79. Een lieve kleine tempel met een andere tempel erbij. Ik liep dan ook eerst verkeerd. Er waren jammer genoeg geen bankjes dus heb mijn ding gedaan en bij het stempel kantoor stond wel een bankje. Daar ben ik nog even in de zon gaan zitten. En heb er wat gedronken. Aangezien ik als ontbijt alleen een half broodje op heb ga ik straks onderweg op zoek naar iets te eten. Ik pak mijn spullen en loop richting tempel 80. Ja al nummer 80. Ik loop langs achteraf straatjes en dijkjes. Als ik even langs een wat drukkere weg loop kom ik langs een groenteboer. Daar liggen buiten van die oranje wortels mij aan te kijken en willen dat ik ze koop. Ik pak een zakje van twee en binnen pak ik nog een bakje tomaatjes. Als ik af ga rekenen wordt het geld terug in mijn handen gegeven. De mevr zegt osettai. Wil graag weten waar ik vandaan kom en of ik alleen loop. Op alles geef ik antwoord bedank de vrouw en ga verder. Al lopend begin ik aan mijn eerste wortel. Het is de dikte van een winterpeen aan de bovenkant maar hij loopt in een punt en is zo'n 15cm lang. En hij smaakt geweldig!! Zo das een tijd terug dat ik dat zo rauw heb gegeten. Zeker 9 weken. Dan Zie ik een schuurtje. Ik zet mijn tas neer pak een andere korte broek en wissel hem. Er zat een kriebel in en daar was ik redelijk klaar mee. Dan als ik vlak bij de tempel ben zie ik een bekende. Iemand een Japans meisje dat ik zo'n 4 weken geleden voor het laatst had gezien. Zij loopt door naar de tempel ik naar de supermarkt. Nog even wat te drinken kopen. En ook nog maar een yoghurt. Ik peuzel het lekker op en ga dan op mijn gemak naar de tempel. O het is er mooi groen en veel beelden . met die beelden Enzo kom ik al in mijn element. Ik zie wat grote stenen enncraag aan iemand die aan het werk is of ik mijn tas er op mag zetten. Ik zie geen andere bankjes vandaar. Het mag en ik ga gelijk mijn ding doen. Dan naar stempel kantoor. Ik neem mijn didge mee om te vragen of ik hier mag spelen. Als ik het stempel kantoor binnenkom krijg ik gelijk vragen over waar ik vandaan kom of ik alleen ben enz. Dan krijg ik een klein uiltje met een belletje erin. En een origami henro poppetje. Pas daarna krijg ik de kans te vragen of ik mag didgen. Het mag maar ze willen ook horen hoe het klinkt. Ik speel wat voor ze en ze moeten lachen en knikken. Dit mag wel. Ik loop terug naar mijn tas en ga op de grote steen zitten. En ga rustig zitten spelen. Zo ik heb anderhalve week niet gespeeld en dat merk ik. Raak in het begin mijn lucht een beetje kwijt. Mis wat druk. Maar ga rustig door. Naar wat later blijkt zijn er wat mensen langs gekomen en hebben staan kijken. Ik zat met mijn ogen dicht dus heb het niet gemerkt. Als ik een tijdje heb zitten spelen pak ik mijn Japanse fluit. En ga een beetje proberen. En zowaar ineens heb ik de slag te pakken en speel ik wat. Niet heel mooi maar er komt toch geluid uit. Geweldig. Dan komt er een vrouw naar me toe. En bedankt me. Ik kijk haar aan en zeg haar dis niet zo goed. Dit heb ik gekregen en moet nog leren spelen. Dan zegt ze jij krijgt er echt al mooi geluid uit is mij nog nooit gelukt. En dat andere instrument. Wat is dat. Ik leg haar uit dat dat een didgeridoo is. Ze heeft er nog nooit van gehoord maar schrijft het op. Ze wil er graag naar kijken dus ik geef hem haar. Dan komt haar man en twee vrienden er ook bij ze willen het allemaal proberen maar lukt ze niet. Ze vinden het ook maar gek dat je uit een holle buis geluid krijgt. Dan speel ik nog een stukje voor ze. Ze willen me geld geven maar ik vraag of ze dat aan de tempel willen geven voor mij. Ik mag hier spelen. Ik vind het goed. Dat doen ze en de vriendin van de vrouw geeft me nog een hand vol snoepjes. Ik bedank ze en we nemen afscheid. Dan pak ik mijn tas in en ga richting de trein. Ik neem de trein naar takamatsu. Daar heb ik een hotel. Als ik in de stad ben ben ik best onder de indruk. Zo wat een stad stukje drukker dan waar ik afgelopen week was. Dan loop ik naar het andere station en pak de trein die tot vlak in de buurt van mijn hotel komt. Het is net een beetje uit het drukke gedeelte. Heb ik het idee. Al is de straat iets verder op wel een drukke doorgangsweg. Mijn hotel vind ik in een keer. Als ik eraan kom vraag ik of ik nog twee nachten langer kan blijven. En dat kan. Dat betekend dat ik pas volgende week vrijdag hier uit check. Vanuit hier ga ik de andere tempels doen tot 87. En dan volgende week vrijdag ga ik richting 88. De laatste tempel. Als ik mijn kamer heb gezien en heb gedoucht ga ik nog even een blokje om. Wat eten kopen en wat drinken. Naast mijn hotel zit een bakker. Altijd goed om te weten. Even verderop een grote supermarkt. Daar hadden ze kiwi's twee keer zo groot als in Nederland. Ik koop er een paar flessen drinken, wat te snacken en yoghurt. Ook daar hebben ze een bakkerij. Goed om te weten. Dan loop ik via omweg terug nasr mijn hotel. Onderweg scoorde ik een milkshake bij de mac. Een milkshake kiwi. Hij smaakt goed. En als ik uiteindelijk terug ben in mijn hotel gooi ik mijn boodschappen in de koelkast en begin ik aan mijn blog.

Morgen staan in principe 81 en 82 op het programma.

Die zijn wat in de heuvels. We gaan het zien.

Groeten,

Nanja