henro-san-nanja.reismee.nl

Afzien

Als ik om 6 uur wakker wordt hoor ik het buiten vreselijk te keer gaan. De regen komt met liters tegelijk naar beneden. Ik heb nog even. Omdat het zondag is heb ik mezelf beloofd uit te slapen en is mijn ontbijt pas om 9 uur. Ik draai me om en Dommel weer heerlijk weg. Pas net voor de wekker wordt ik wakker. Het is droog. Oke tijdens het ontbijt maar even bedenken wat te doen. Ik dacht gister nog een stuk met de bus te doen. Maar ja. Het regent niet dus eigenlijk diep in mijn hart wil ik dit stuk lopen. Waarom. Geen flauw idee. Na mijn ontbijt pak ik mijn tas in en besluit te gaan lopen. Ik kan merken dat ik anders ben dan de andere pelgrimgasten. Die zijn nl allemaal al vertrokken. Haha. Ik start mijn tocht vandaag en dat gaat langzaam omhoog. Ik loop nog wat bij een van de laatste winkeltjes die ik ga zien vandaag en ga verder. Ik loop in de wolken. Saai grauw en mijn benen willen ook al niet meewerken. Potjandrie. Ik vloek, Kreun geef mezelf een oppepper niks helpt. Waarom ben ik toch gaan lopen vraag ik me echt af. Net voordat ik het pad in wil gaan slaan voor de afdaling stopt er een auto voor me. Er stapt een vrouw uit. Doet haar kofferbak open pakt een fles thee, een energie zakje en een zakje met een handdoekje snoepjes pleisters en geloof ook koekjes. Ossetai zegt ze geeft me het en gast gelijk weg. Ik bedank haar nog wel. Als ze weg is komen er tranen. Tranen van geluk, dankbaarheid, iets dat op juiste moment komt. Geweldig!!! Ik neem het energie zakje gelijk en dan ga ik het pad op. Tis een beetje drassig. O denk ik dan doe ik hier wel goed aan. Toch stap ik door. Dat is uiteindelijk het beste wat ik vandaag heb gedaan. Jemig wat een mooie afdaling door het bos. Ik neem hem op zijn nanja's erg voorzichtig. Maar het gaat goed. Af en toe stop ik onderweg om even nasr de bomen te kijken. Nasr het geluid van de watervalletjes te luisteren en de dauw op mijn gezicht te voelen. Wat een genot. Dan hoor ik een belletje. Das van iemand anders. Ik last diegene voorbij gaan want die gaat stukken sneller dan ik. Maar het maakt me ook niet uit. Als ik verder loop kom ik midden in het bos twee krabbetjes tegen. Ze zitten dicht bij het water. Ik kijk er even nasr en maak een foto. Hij blijkt niet heel scherp te zijn masr ik heb de puf niet om te bukken met mijn tas op. Dan stap ik verder en kom uiteindelijk op een verhard pad. Nou das minder lekker lopen dan op het bospad. Dan voel ik dus mijn benen weer. Ik stap rustig door en dan ineens wordt ik tegengehouden. Er staan mensen bij de laatste rusthut en die geven me warme thee en iets zoetigs. Drie kleverige zoete balletjes. Ze zijn een beetje gelly maar ze smaken heerlijk. Een van de vrouwen vind het raar dat ik met korte mauw loop. Dan laat ik hasr mijn rug voelen en dan begrijpt ze het en schenkt nog snel een tweede kopje thee in. Deze drie mensen zijn hier in het weekend om de pelgrims te vertroetelen. Zo voelt het. De man zegt me dat het nog zo'n 6 km naar de tempel is. Nou prima. Denk ik. Ik ga met frisse moet verder. Maar hoe dichter ik bij de tempel kom hoe moeilijker mijn benen gaan doen. Ik heb zelfs het gevoel dat ze een beetje zwalken. Haha. Dombo ben ik ook. Dan besluit ik om te gaan vragen of ik tegenover de tempel is een soort van hotel kan slapen. Ik kan nl echt niet meer. Ik ben kapot. Dat kan ik krijg gelijk mijn kamer o wat fijn. Liggen beentjes omhoog. En drinken. Ik heb aardig wat vocht verloren en dat moet bij gedronken worden.

Ik heb ook chippies gekocht. Voor het zout. Wat zullen die straks goed smaken.


Vandaag was er een held. En dat was en is mijn stok. Mijn kukai. Mijn trouwe vriend op deze reis. Wat heeft hij me er doorheen gesleept vandaag. Me ondersteunt. Me alert gehouden met het belletje(ik weet inmiddels precies hoe ik mijn stok neerzet door het geluid van het belletje)

Dankjewel vriend. Dat je met me meewandeld. Dat je er in goede tijden en slechte tijden altijd bent.


Groeten,


Nanja

Reacties

Reacties

Diana

Volgens mij Fa je hartstikke goed ?

jan

Dat heb je vandaag toch maar mooi weer geflikt mooie tocht lieve mensen ontmoet een vriend die je er doorheen sleept een hotel op het eind waar je kan slapen je bent een geluksvogel

Chris en Hanny de Vries

Hoi.
Weet lezen je met interesse.
Zou je de tempel nummers willen vertellen. Kunnen wij je nog beter invoelen.
Dank en tot ziens misschien?
Wij morgen t31 t32

Nanja

Chris en hanny vandaag geen tempel. Ik slaap zowat aan de poort van 46 maar zat zo stuk dat ik ervoor gekozen heb niet te gaan en dat morgen pas te doen.

Diana. Ik ga zeker wel oke. Blijf dadelijk paar dagen op een plaats. FF bijtanken. Heb ik ik bedoel mijn benen hard nodig.

Arianne

Dapper doorgezet...petje af!! Nu lekker rusten xxx

Boukje

Rust maar lekker, zo verdiend! en die chippies ook

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!