Vandaag heb ik me totaal overschat maar kwam het tot een goed einde. Toen ik wakker schrok was het al veel later dan ik eigenlijk weg had willen gaan. Stom dat ik ben knopje van mijn wekker niet omgezet. Dus snel alles in de tas en hop naar het station. Ik heb besloten een gedeelte met de trein te doen en daarna te gaan wandelen vanaf uchiko. De trein komt snel en we gaan als een speer. Ik verbaas me hoe we door de bochten gaan. De trein hangt dan echt scheef zoals bij een vliegtuig die een bocht maakt. Als we even onderweg zijn begin ik ineens te twijfelen of ik wel in de juiste trein zit. Gelukkig blijkt als de conducteur langskomt dit wel de juiste trein is. Hij geeft me zelfs een seintje als we er zijn. Toch zat ik niet heel erg op mijn gemak moet ik zeggen.

Aangekomen op juiste station zet ik er een flinke pas in. Ik zit snel op het juiste spoor. Zo kom maar op met die lange kronkelweg denk ik dan nog. Ik loop eerst stukje door stadje en dat is de moeite waard. Erg leuk zelfs. Bomen staan in bloei. Mensen genieten op straat. Leuk om te zien. En ik ik heb er zin in. Ik loop tegen de stroom van de rivier naast mij in. Ja we gaan naar boven vandaag. Dus dat wordt wat. Ik loop verbaas me telkens weer over die mooie putdeksels hier in Japan en ik haal zelfs een andere henro in. Hè ik haal iemand in is meestal andersom. Haha. Ik moet er om lachen en stap verder. Als ik in de verte een gebouwtje zie denk ik dat een hutje is en daar ga ik even stoppen om wat te drinken. Haha. Helaas tis een schuur. Dus ik stap maar door tot ik bij het eerste winkeltje ben. Ik stop daar neem wat te eten en krijg wat te drinken van de mevr. Heel aardig.

Ik wissel mijn shirt ben inmiddels doodgezwegen. Tis niet koud alleen zwaar bewolkt. Net voordat ik bij noodles restaurantje ben begint het te druppen. Niet hard dus dat hou ik nog wel FF vol.

Er hangen plaatjes aan de muur en daaraf bestel ik. Noodles met vlees. Nou wat was dat lekker. Bizar!!! Of had ik gewoon erge trek. De smaak van vlees zat ook in de boullion. Echt zalig. Als ik even zit merk ik hoe moe ik eigenlijk ben. Shit en ik wil nog wel FF door. Ik kijk op mijn klok en tis al half 2. He. Ik ben om 7 uur weggegaan vandaag. Kloot. Boekje erbij en kijken waar ik precies zit. Nog geen slaapplaats in de buurt buiten drupt het inmiddels harder dus ik vraag aan de eigenaresse of er een bus gaat naar tempel 44. Nee zegt ze. Shit shit shit. Waarom moet ik mijn zelf zo overschatten en heb ik mijn boekje er niet gewoon bij gepakt. Ik heb geen zin om mijn tent in de regen op te zetten. Ja beetje verwend ben ik wel.

Een tafeltje naast mij zit een echtpaar. Ze zeggen stap maar bij ons in we brengen je naar tempel 44. Das toch nog een goede 20 km. Als we er zijn vraagt de vrouw wat zijn je plannen. Ik moet lachen want die heb ik niet. De man zegt zullen we je nog stukje verder brengen. Ik vind goed. Ze praten ronduit snap er de ballen niet van voel me een beetje hoe zal ik het zeggen in de weg zitten maar blijkbaar vinden ze het echt leuk. Ze gaan door berg weggetjes wijzen van alles aan en vragen mij waar ik van plan was te slapen. Ik wijs de slaapplaats in mijn boekje aan dicht bij tempel 45. We rijden erheen intussen belt de mevr erheen maar geen contact en dicht. Dan maar die bij de onsen. We rijden stukje terug meneer regelt een kamer voor mij en we nemen afscheid. Ik wil ze wat geld geven voor de benzine maar dat wordt afgewezen. Ook krijg ik hun telefoonnummer mocht er iets zijn kan ik bellen. Toch lief. Ik ga als eerst naar de onsen voordat ik naar mijn kamer kan. Tis wel een Japanse kamer maar ik ben echt heel blij. Van totale overschatting en daardoor ook geïrriteerd naar een kamer vlakbij tempel 45. Veel eerder in de buurt dan verwacht. Morgen het weer aankijken en dan weer verder beslissen. Maar jemig. Wat had ik er even de pest in. Maar hoe mooi ist als het als blad aan de boom omslaat. Dus al met al mag ik niet klagen al voelt het niet als top dag.

Groeten,

Nanja