Aan het eind van de dag probeer ik al hangend op bed een sumoworstellaars gevecht te volgen. De basis dingen begrijp ik wel maar het is lastig om echt alles te snappen. Alle rituelen die erbij komen. Ik eet nog wat noodles en ga rond half negen slapen. De wekker staat om kwart over 7. Voor een echte pelgrim misschien wat laat masr ik vind vroeg zat. Mijn plan morgen is 31 en 32 en dan tentje ergens opzetten. Aantal km zijn niet veel maar ik vind goed zat.

Als ik wakker wordt kijk ik naar buiten. Gatsie een beetje regen. Ach ja kom op spullen pakken en gaan. Ik loop naar de badkamer om te kijken of mijn gewassen spullen droog zijn. Shit nee dus. En mijn beide hemden zijn dus ook nog nat. O echt balen. Ik hou van mijn hemd. Zonder is zo kaal. Ik besluit een t-shirt als hemd te dragen.

Mijn tas is gepakt en kan op pad. Na half uurtje lopen ga ik een café binnen voor een ontbijt en kopje thee. Niks uitgebreid . dan hops de kleine klim naar 31. Ik loop via de weg want met die regen vind ik het pad de trail te glad.

Als ik boven ben ben ik al licht van uitgeblust. Die bovenbenen willen wat. Haha. Maar ik zet door. Ik ga ervoor. Ik doe mijn rituelen en zet mijn weg in richting tempel 32. Ik kan aardig tempo houden. Ben de weg niet kwijt. Kan ook alles eens goed gaan. Na een half uurtje besluit ik toch mijn poncho aan te doen. Als mijn poncho aan de binnenkant net zo nat is als aan de buitenkant trek ik hem uit en doe hem in mijn tas. Het houd ook langzaam op met druppelen. Ik hobbel door naar 32 en kom dan bij een heuvel. He das niet mijn plan vandaag. Ik pak snel mijn boekje en daar staat toch echt een heuvel in. Zo stom. Als ik boven kom gooi ik mijn tas af voordat ik de trappen op ga. Ik doe mijn rituelen en voor ik foto's kan nemen komt het ineens flink naar beneden. Ik ga snel mijn stempels halen en naar beneden droog plekje zoeken. Daar wacht ik even. Pauze. Oke ik voel me goed ik ga gewoon op pad en zie wel. Als ik zo'n 15 min op pad ben vraag ik me echt af of ik wel op het juiste pad zit. O dekker let nou toch eens op. Ik vraag het aan de postbode en die wijst me een richting. Als ik tijdje heb gelopen zie ik en weet ik niet waar ik ben. O sufferd dat ik ben. Er staat een auto voor stoplicht en loop er naar toe. Wacht zegt de man en draait zijn auto parkeerplaats op. Dan kijkt hij in mijn boekje en zegt hij o Engels. Haha. Ja. Ik vraag hem de weg nasr de ferry. Hij zegt stap maar in. Hij verplaatst wat dozen en en pakt mijn tas aan. Zo zegt hij die is zwaar. Ik moet beetje schaapachtig lachen. Ik neem plaats en hij zet me af bij de ferry. Hij is verkoper van beauty producten. Toen ik dat hoorde moest ik nog harder lachen in mezelf. En dan vervoer je deze niet beauty nasr de ferry. Ik wil hem wat geven maar hij zegt nee hoor osettai. Wat heerlijk toch he.

Bij tempel 32 kwam ik de Taiwanese dames tegen. He zei ik zijn jullie al hier. Nadat ik ze gezien had deden ze alles met bus en trein. Zo lachwekkend. Ze zouden nu ook met bus naar 33 gaan. Ze hadden afgelopen nacht op station geslapen. Toen ik heerlijk droog werd vervoerd zag ik de twee dames lopen. Toch bedacht zeker. Bij de ferry kom ik 4 dames tegen die ik vanmorgen ook tegenkwam bij tempel 31. Het is hun laatste dag. Dan over paar weken gaan ze weer verder. Ze vragen de oren van mijn hoofd. Ze willen alles weten waarom ik dit doe, wat voor werk ik doe, hoe lang ik blijf enz. Heel leuk gesprek. Op de ferry nemen we wat foto's en gaan daarna met zijn 5en richting tempel 33. Gezellig verder gepraat en bij de tempel ieder ons eigen weg. Dan komen ze afscheid nemen. Hun taxi staat klaar. Ik ga proberen tegenover de tempel te slapen. Heb het koud dus hoop dat het kan.

Als een Gods geschenk kan het. Ik ben zo blij. Ongemerkt had ik het best koud gekregen. Nu aan de warme thee. Ik loop zo nog even naar de winkel want heb er geen eten bij. Ook niet erg. Ben al blij met deze plek. Morgen naar tempel 34 en hoop ook 35. Dat is heuveltje op. En na 35 kijk ik weer verder.

Groeten,

Nanja