henro-san-nanja.reismee.nl

Rustig aan dagje veranderde in 5 min

Om half 6 vanmorgen werd ik wakker.

Ik besluit te blijven liggen en pas om 8uur aam het ontbijt te gaan. Bij het ontbijt maak ik plannen. Wat zal ik doen.

Ik besluit het rustig aan te doen. Beetje rondkijken, naar de Japanse mac. Dat lijkt me wel wat. Als ik om half 10 mijn hotel uitloop kijk ik in mijn boekje welke kant de mac op is. Als ik die richting uitloop kom ik een mede henro tegen. Een japansecman van bijna 67. Hij nodigt me uit om wat te drinken bij de Starbucks. Ik neem een heerlijk kopje thee. Geen koffie vraagt hij. En ik zeg nee niet mijn ding. Samen drinken we buiten onze thee op en bespreken onze plannen via google translate ik vind wel wat hebben zo. Maar ja eigenlijk veranderd mijn plan voor vandaag wel door dit gesprek.

Nadat de thee op is wat ik van hem kreeg kreeg ik nog een schelp. Ook een gift. Wat is dit toch fijn om mee te mogen maken. Dan pakken we onze rugtassen en hij vertrekt als eerst. Na twee min dacht ik ja ik ga ook maar richting 18 en dan zie ik wel. Mijn thee maatje loopt zo'n 100 meter voor me. Wel relax zo hoef ik nergens op te letten. Na een km of wat stopt hij en wacht me op. Zullen we samen stukje oplopen. Dat doen we. Ik moet hier erg aan wennen zeg. Aan mijn stok zit een belletje. Ik dacht dat dit mijn vijand zou worden maar werd mijn vriend. Maar nu hoor ik twee belletjes. Erg verwarrend. Ondanks dat ee niet veel zeggen communiceren we wel een zijn we echt samen op pad. Bij een rust hut stoppen we en eten een sinaasappel. Ik geef mijn maatje er ook een. Nog een stukje lopen we samen op en dan is het plaspauze voor mijn maatje en me time voor mij. O wat fijn. Ik besluit wat etend voorraad te kopen omdat ik voor vannacht geen slaapplaats heb gepland.het wordt waarschijnlijk het rusthutje bij tempel 19. Als ik klaar ben met inkopen vervolg ik mijn weg. Dan stopt er een vrouw op de fiets. Haalt wat uit haar boodschappentas en geeft het aan mij. Iets om te eten. Wat een zaligheid en wat een blij gevoel krijg ik hier toch van. Dan zie ik mijn loopmaatje afslaan en hij kijkt of ik het zie. Hij loopt zo'n 200 meter voor me en ik steek mijn hand op. Ik sla af en vervolg mijn weg. Het laatste stukje naar tempel 8 is stijl op onverhard pad. Stap voor stap ga ik omhoog. Rustig aan. Als ik bij tempel 28 ben kies ik voor om eerst eens bij te komen. Dan komt mijn loopmaatje eraan en vraagt of ik ook de hartsuta lees. Ik bevestig hem en hij wil het me goed leren dus samen doen we het. Hoe aardig daarna doe ik mijn rituelen haal mijn stempel en loop terug naar mijn tas. Zullen we samen verder gaan. Goed plan. Eerste stukje gaat over de weg en daarna slaan we af bamboe bospad in. Om ons heen veel hele grote bamboe bomen. Ik vind ze mooi geniet maar ook op dit pad zit een venijnig klimmetje. Ik ben blij met mijn loopmaatje hij neemt me echt op sleeptouw. Vraagt of we moeten stoppen enz. Maar we gaan lekker door. Totdat we langs de rusthut komen. Ik besluit hoer te stoppen en hij gaat door. Dit wordt mijn slaapplaats voor vannacht. Zo dadelijk naar de onsen dan loop ik terug en ga rusten. Als ik aan de warme thee zit komt ineens de Australiër langs. Het was zijn rustdag vandaag maar had zich vergist voor de komende dagen dus hij moest wat extra's doen.

We praten gezellig en hij vervolgt zijn weg. En ik ik ga zo lekker badderen.



Groeten,


Nanja

Reacties

Reacties

L-M

Ik vind het zo gaaf. dat je zoveele mensen ontmoet die gewon op je leten <3 voeld goed!

Boukje

Wat mooi om een stuk van de weg samen met iemand te lopen ...

Yvonne

Namja, je hebt veel geluk, zoals bij iedere ohenrosan. Er komen dingen op je pad die je nergens anders meemaakt. Ze gaan meer vanzelf dan ergens anders. En die man is echt iemand die jou op pad hielp vandaag. Erg mooi hoe je het toelaat.
rust lekker uit. Morgen weer een nieuwe dag.

Yvonne

PS over de winkel (en slaapplaats) Sudachikan. Gaaf dat je niet meer wist dat de oude baas iedereen naar de onsen verderop brengt.Ik heb het in mijn boek uitgebreid beschreven ?
De uitkomst dat een van de vier mannen door jou eerst als vrouw aangezien was vond ik erg grappig. Jammer dat jij daardoor in het licht hebt moeten slapen. Ik lag trouwens precies daar ook,
onder in dat stapelbed.
Toen ik daar wakker werd hoorde ik regen en was ik er niet uit te branden. Maar toen ik buiten kwam was er volop zon.
Het was de rivier die zoveel watergeluiden maakte!

jan

Toen jij vertelde dat jij deze reis ging maken dacht ik lijkt me saai tempels kijken maar nu ga ik de betekenis begrijpen en krijg ik er ook een gevoel bij hou vol en volg je eigen tempo

Nanja

Yvonne alles wat ik in Nederland heb gelezen of geoefend zoals de taal is spontaan verdwenen. Haha. Ik vind geweldig wat ik meemaakt en ben dag voor dag onder de indruk.
Ik doe het echt op mijn manier. Voor sommige is dat half gebakken maar ik ben trots. ????leuk dat je reageer.

Jan vind leuk dat je de andere kant van het geheel gaat zien. En beter begrijpt waarschijnlijk waarom ik dit wilde.

Sabine

Wat maak je toch bijzondere dingen mee, geweldig!!!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!