henro-san-nanja.reismee.nl

Mannen dag

Gisteren ging ik wat vermoeid naar bed. Dit keer sliep ik een een stapelbed. Ik ben snel onder gaan liggen wat ik wilde de Japanse vrouw die zou komen niet aandoen dat ik boven haar zou liggen. Je zal maar door dat bed heen zakken zeg!!! Ik had het licht voor haar aangelaten maar toen ik om twaalf uur wakker werd was er nog niemand. Die zal wel niet meer komen. Ik heb de kachel aangezet kreeg het wat fris. Wat niet helemaal gek was was vannacht 0 graden. Ik bedacht me het licht uit te doen maar ik kon het knopje niet vinden. Nou ja dan maar aan. Ik gooi toch wat over mijn hoofd dan heb ik geen last van dat licht.

Om 4.44 hoorde ik gestommel en gepraat op de andere kamer. Ja hoor de mannen waren wakker. Verdorie. Het ontbijt is pas om 6.00 hoor heren. Ik blijf mooi nog even liggen. Veel te lekker onder de dekens. Om half 6 ga ik eruit. Mijn voeten tapen.en richting ontbijt.

Daar zitten ineens 4 mannen ipv de 3 van gisteravond. Blijkbaar was de Japanse vrouw een man.

Het is een man van wat later blijkt 82 jaar. Hij is gister van 11 naar 12 gegaan in 7 uur!! Respect voor hem.

Twee van de vier mannen gaan al snel op pad. Ze lopen zo'n 10 uur per dag. Niet normaal. Ze zijn ook al boven de 60.

Ik wordt deze morgen op sleeptouw genomen door de twee oudste heren. Nou die heren lopen iedereen eraf!!

We gaan in een moordend tempo(lees bus) naar tempel 13. Daar besluiten we ieder ons eigen gang te gaan.

Dat vind ik prima aangezien mijn doel anders is dan die van de heren.

In tempel 13 wens ik iedereen geluk.

Als ik klaar ben met alles zijn de twee heren al gevlogen. Ik maak nog wat foto's en ga op weg naar tempel 14.

Heerlijke wandeling. Niet zo lang maar het zonnetje gaat schijnen dus het is iets minder koud. Tempel 14 ligt wat hoger. Je moet trappen op en om bij de main tempel te komen zijn er wat hindernissen. Ik doe dat voorzichtig. Beetje te voorzichtig al ik kijk hoe een aantal anderen naar boven stappen. Er komt een bus aan met veel mensen. En ik denk dan o wat een kadootje. Ik vind zo gaaf als ze hardop met zijn allen de hartsutra oplezen. En de gids tikt de maat erbij. Vol bewondering blijf ik naar ze luisteren.

Als ze klaar zijn loop ik snel naar de office voor mijn stempels.

Dan loop ik richting 15. Deze tempel waren ze aan het onderhouden. Ik heb daar wel mijn ding gedaan maar daarna snel naar 16 gegaan. Onderweg naar 16 loop ik langs een watertje tis nog geen halve meter breed. Ik loop met de stroom mee. Het is kraak helder. Ik wordt er door gefascineerd. O wat fijn toch dat ik alles zo relax kan doen.

Als ik bij 16 aankom loopt net een van de heren van vanmorgen weg. We groeten. Ik neem me voor om hier even een tijdje te zitten.

Vanmorgen heb ik chocola gehad voor onderweg. Zo lief. Ik neem een stukje en kijk dan op mijn telefoon. He wat gaaf is dit. Op chocolade donderdag (iets van mijn werk) krijg ik chocola en geniet ik ervan. Heel even denk ik aan mijn collega's. Zullen ze vandaag ook chocolade eten nu ik er niet ben? Ik kan er eigenlijk niet over uit hoe bijzonder het is dat ik vandaag op donderdag chocola krijg.

Als ik lekker in het zonnetje zit komt er een man naar me toe. Hij vraagt hoe ik heet en waar ik vandaan kom. En dan krijg ik van hem drie snoepjes voor onderweg.

Na een uurtje vertrek ik uit tempel 16 om naar 17 te gaan. Nou dat ging soepel. Zo fijn dat alles goed aangegeven staat. Dan kom ik bij een spoorwegovergang. Nederland mag hier een voorbeeld aan nemen. De overgang is onbewaakt heeft wel lichten maar echt iedere auto stopt. En niet half nee helemaal. Kijken en trekken op. Ik heb drie min vol verbijstering er naar staan te kijken.

Dan loop ik verder naar de tempel. Onderweg kom ik een man tegen die ik eerder vandaag ook al had gezien. Hij loopt wat te snoepen en geeft mij ook wat in mijn hand. Het is een kleine KitKat. Ik stop hem in mijn tas voor later.

In tempel 17 aangekomen is het een zee van rust en stilte. Hier wil ik nog even zijn. Ik kies een plekje in de zon en ga even mediteren. Zo heerlijk zo even niks. Na een half uur doe ik mijn rituelen en pak ik mijn boekje erbij. Even kijken waar ik vannacht zou kunnen slapen. Ik google wat en ga proberen in het century plaza hotel iets te reserveren. Dat lukt voor een redelijke prijs.

Mooi dan kan ik nu richting station om de trein die kant op te nemen. Het station vind ik zo maar dan. Welke trein neem ik en hoe werkt het. Ik sta voor de automaat voor mijn kaartje en ik kom goed wijs uit wat ik moet betalen. Maar dan welke trein pak ik. Dan komen er twee politie mannen binnen en wijzen me de goede trein aan. Das fijn op tokuschima moet ik uitstappen en een volgende trein nemen. Nou dat moet lukken.

Eenmaal in de trein probeer ik via mijn boekje de stations de volgen. Dat lukt goed. Ik stap uit op tokuschima en ga daar vragen welke trein ik moet hebben. Ze sturen me naar perron 3 en ik stap daar in de trein. In mijn boekje heb ik gezien dat het twee stations zijn en dan moet ik eruit. Ik ga eruit. Geef mijn kaartje aan de conducteur en loop station uit. Rechtdoor en dan rechts zoals in mijn boekje staat. Als ik bij de splitsing kom zie ik een groot universiteits ziekenhuis. Gek denk ik nog dat staat niet op mijn kaart. Maar reageer daar verder niet op. Ik ga lopen en denk na een kwartier. Ik kom geen bekende punten tegen. Ik pak mijn boekje en ga grondig zoeken. Snap er niks van. Een mevr ziet me waarschijnlijk wat wazig doen en komt naar me toe. Ze spreekt goed Engels en zegt dat ik echt helemaal verkeerd zit. Ik heb de trein naar de verkeerde kant genomen en waar ik nu zat stond niet op de kaart. Ze zei als je zo blijft lopen kom je er vanzelf. .

Nou ik denk das goed maar na een uur ben ik het zat. Ik vraag het nog eens en nu zit ik wel op de kaart. Nu weet ik weer waar ik ben. Nou nog lang niet bij mijn hotel. Ik loop nog een half uur verder langs allerlei winkeltjes das wel leuk moet ik zeggen. Het lijkt of met de minuut mijn tas zwaarder wordt en mijn voeten meer pijn gaan doen. Dan zie ik een jonge knul staan. En vraag of hij een taxi voor mij wil bellen. Dat doet hij. Hij roept zijn vader en meld dat hij dat gedaan heeft.

Na tien min nog geen taxi. Zijn vader komt naar buiten en belt nogmaals met de taxicentrale. Binnen 5 min staat er een. Ik ben ze eeuwig dankbaar. De taxichauffeur begint een heel gesprek. Ik pak google translatie erbij. Hij vraagt waar ik vandaan komt als ik zeg Holland zegt hij o daar zijn nu verkiezingen. Ik kan jullie zeggen ik wist het maar was het helemaal vergeten.

Dan zet hij in zijn auto een klein tv'tje aan. En daarop was juist het nieuws over de Nederlandse verkiezingen. Leuk om te zien moet ik zeggen. Vanavond maar eens naar de uitslag kijken. We rijden verder met de TV aan. Deze staat op dashboard bijzondere plaats. Ik kijk naar buiten maar wordt ineens getriggerd door iets in het reclameblok. Een reclame van alcon. Een van de firma's waar wij in het zkh spullen van hebben. Ik ben te laat voor een foto maar geniet er toch wel van. De chauffeur zet met netjes voor het hotel af en haalt mijn bagage uit de kofferbak.

Ik loop naar binnen en denk alleen maar aan een heerlijk bed en een warme douche. Ik krijg kamernummer 505.

Als ik boven aankom zijn ze nog met de kamer bezig. De dames schrikken en geven me snel een andere kamer. Ik wacht daar netjes totdat mijn kamer klaar was dacht ik. Toen ging de bel. Iemand om de sleutel om te wisselen. En heel veel excuus maakt. Ik vind allang best.

De bedden zijn hier heerlijk. Lekker zacht. Maar toch stevig. Ik besluit eerst mijn blog te typen en dan te gaan douchen.

Ik noem het vandaag mannen dag omdat ik alleen masr wandelende mannen tegen kwam. Verder in de tempels ook weinig vrouwen en in hotel geholpen door mannen.


Nu moet ik mijn excuus maken aan jullie. Ik heb wat stukjes terug zitten lezen en zag heel veel schrijffouten erin staan. Vanaf volgende week zal dit niet meer zo zijn. Mijn additor is volgende week weer terug van vakantie.



Groeten,


Nanja

Reacties

Reacties

jan

Leuk verhaal en ach die paar taal foutjes ik ben al blij dat je niet in het Japans schrijf

Nanette

Nou weer heel wat beleeft zussie! Ik vind het knap van je hoe je het doet. En ik moet eerlijk toegeven dat ik erg moest lachen om dat boekje. We hebben het er nog over gehad..... Ik zag het als een film voor me. Succes nog

Wil

Hoi Nanja, wat ga je als een Speer, althans zo komt het op mij over.
Het lezen van jouw verhalen is echt een genot. Dank je wel

Boukje

Wat een dag .. Is het wel 1 dag? Wat een belevenissen!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!