Voor ik mijn blog begin wil ik iedereen bedanken voor de reakties. O wat foen ze me goed. Dus blijf reageren als je het wilt natuurlijk.

Vanmorgen vroeg hoorde ik de eerste mensen al opstaan. Das mooi. Ik kan nog blijven liggen. Om half 9 komt de taxi toch wel lekker. Ik hoor het hard waaien buiten. Moet denken aan alle mensen die vandaag van 11 naar 12 gaan.

Om half 9 komt de taxi voorrijden. Een aardige man. Hij spreek geen Engels masr tijdens de rit legt hij van alles uit en wijst me dingen aan. Zo grappig. En zo goed bedoeld zelfs als ik de helft er niet van begrijp.

Vandaag heb ik mijn gekregen edelsteen dicht bij me gedragen. Had hem nodig. Binnen korte tijd waren we bij tempel 11. Een wat oudere tempel ook hier zo sereen. Ik heb hier mijn rituelen gedaan even gezeten (de prijs van de taxi stond al vast kan ik rustig wat langer blijven dacht ik). Ik heb mijn eerste brief erbij gepakt en hem nogmaals gelezen. De wens bij de brief heb ik hier achtergelaten.

Als ik terug kom bij de taxi doet de chauffeur de deur open. Dit gast automatisch. En als ik zit sluit hij hem. Ook automatisch. Waarom hebben we dit in Nederland niet vraag ik me af super handig.

De chauffeur brengt me naar tempel 12. Ik vond het een prachtige rit. Met best ook steile stukjes omhoog. Als ik uit de taxi stap merk ik pas hoe fris het is vandaag. De wind waait hard en er is even geen zon. Ik neem afscheid van de chauffeur. Geef hem nog iets lekkers en besluit richting de ingang te lopen.

Ik kom lang allerlei prachtige beelden. Ik zet er een paar op de foto. Dan ben ik bij het begin. Prima sfeertje. Hier kan ik het wel even uithouden. Ik zet mijn spullen bij een bankje in de zon en ga dan mijn rituelen doen.

Het waait zo hard dat ik mijn kaarsje en mijn wierook niet aan krijg. Dan komt er een man van de tempel en hij doet een poging mij te helpen. Helaas de wind blaast alles gelijk uit.

De intentie was er en voor mij is dat goed. Als ik klaar ga ik mijn stempel halen en devman dievme zojuist heeft geholpen zegt warm maar even lekker op bij de kachel.

Ik doe dat niet. Ik besluit in het zonnetje te gaan zitten. Het is er heerlijk. Maar als er een wolk voor de zon komt en de wind zwaait aan dan pak ik uit mijn tas een hemd en maak daar een colletje van. Zo mooi geregeld.

Ik zit ruim twee uur in het zonnetje. Ik Mediteer wat geniet van de stilte, lees nog een keer de eerste brief en ga dan plan de campagne maken. Te leuk hoe je ego dan werkt. Ipv in het nu te blijven ben ik al bezig met de dag van morgen en de dag erna. Zo idioot. Als ik merk dat ik dat aan het doe ben herpak ik me en kijk naar vandaag. Tis zo rond half 1 als ik besluit te gaan dalen naar mijn slaapplaats. Das niet heel ver weg zo'n 3 km maar ik wil nog even genieten van bos waar ik doorheen loop.

Om de paar passen blijf ik staan. Wordt afgeleid door een vogel, dan door een mooie steen, dan een boom in bloei en ga zomaar door. Als ik zo door ga ben ik er over 5 uur nog niet. Haha. Ik probeer op mijn manier wat door te stappen op het bospad als er drie Japanners langskomen. Ik stop en laat ze voorbij gaan. Oooo zegt de een uit Holland hè. Ik knik en geef de man een lach.

Die Japanners dalen als een jekko. Heel even voel ik me zo'n heel klein meisje die schreeuwt dat ze iets niet kan.

Er valt een takje uit de boom door de wind en dat haalt me weer bij mijn positieven. Iedereen doet de tocht op zijn eigen manier en dit is mijn manier. Iets langzamer iets te voorzichtig hier en daar maar o zo fijn om over dit pad te lopen. Ik vind een mooi plekje in de zon en besluit daar te stoppen om te didgen. Wat een zaligheid. Na een half uurtje ga ik verder. Dan kom ik een bordje tegen glibberig. Ik zal de foto's later posten heb niet zo'n goed bereik.

Dan denk ik aan mijn mama die zegt doe je wel voorzichtig. Haha. Na een tijdje komt me een japanner tegemoet. O nee denk ik. Ik zit toch niet op het verkeerde pad. Na een groet loop ik rustig verder en komt er asfalt in zicht. Hoe blij kun je zijn met een stukje asfalt. Even niet concentreren op elke stap. Gewoon even niks.

Niet veel later kom ik aan bij mijn slaapplaats. Wat een lieve mensen. Ik deel vandaag mijn kamer met een Japanse. Maar het is nu half 7 en heb haar nog niet gezien.

De jongen van sudachi-kan laat mijn me kamer zien en verteld gelijk dat we over een half uur naar de onsen gaan.

O o iets nieuws. Hadden Elly en Yvonne daar niets over verteld. Vast maar kan het me niet herinneren. Ook Dennis heeft er wat over gezegd maar wat. Een klein beetje op zijn nanja's gingen we naar de onsen. Nou wat een zaligheid. Een badhuis / hotspring.

Een beetje onwennig ging ik naar binnen maar dan zie je de andere vrouwen en ik volg hun ritueel gewoon een beetje. Na gewassen te zijn kruip ik in een van de warme baden. Ruim 40 graden. Niet normaal hoe lekker dat was. Na een tijdje besluit ik in een ander bad te gaan. Deze is in een half open ruimte. Dus lekker met wat buitenlucht. Ik drijf daar heerlijk alleen als er een mevr binnenkomt. We raken aan de praat emiko heet ze. Is 60 had haar nog geen 45 gegeven en ze vraagt me de oren van mijn lijf. Wel gezellig hoor. Als ze hoort dat ik een Henro ben pakt ze mijn voeten en gast die masseren. En ook mijn onderbenen. Osattai zegt ze er achteraan. Hoe lekker is dit. Ik knap echt op in de onsen maar merk ook dat ik stik moe ben. Ik besluit mijn badderbeurt in de sauna. Dit hou ik niet lang meer vol. Zo'n 8 min en dan is het kaarsje leeg. De sauna is 93 graden. Erg lekker maar ik kan niet meer. Intussen ook nog aan de praat geraakt met een meisje van 25. Haar naam ben ik vergeten. Ze spreekt niet goed Engels maar probeert het wel. Gift op zich vind ik.

Na anderhalf uur is het badderen klaar en worden we weer opgehaald. Zo fijn dat dit bij deze slaapplaats zit. Dan staat het eten klaar. Voor het eerst sinds twee dagen heb ik weer echt trek. We krijgen een salade met garnalen, stukje vlees. Gekookte kool rijst soort soep. En nog pompoen wortel en twee dingen die ik niet kan thuis brengen. Ik eet overheerlijk. Drink een kopje thee en ga daarna richting mijn kamer. Ik heb zo'n flauw vermoeden dat ik vannacht wel slaap. En morgen morgen kijken we verder wat ik ga doen. Om 6.00 mag ik weer aan tafel. Is dat wat. Ik wens jullie allen een fijne dag.

Groeten,

Nanja