henro-san-nanja.reismee.nl

De eerste haarscheurtjes

Lastig lastig om vandaag mijn blog te beginnen er is zoveel gebeurt.

Begin maar bij het begin. Na een wat onrustige nacht(had vooral met mezelf te maken) ga ik aan het ontbijt. Vandaag valt het ontbijt me wat zwaar. Bij het laatste stukje ei wordt ik misselijk en stop ik. (Ja zus je leest het goed ei). Dan besluit ik nog even een half uurtje te liggen. Tis per slot van rekening pas 7 uur en ik kan met dit gevoel niet gaan wandelen.Uiteindelijk vertrek ik om 8.00 richting tempel 6.

Hiervoor heeft de MW van kobobuki shokudõ naar mijn plannen gevraagd voor aankomende avond. Ze stelt voor te bellen maar de slaapplaats die ik graag wilde was vol. Zo belt ze er nog een paar en uiteindelijk is het raak.Sakura daar slaap ik vannacht.

Mijn route naar 6 gaat goed. Ik heb de smaak te pakken.

Mijn voeten doen wel iets zeer maar heb ze goed verzorgd vanmorgen. Wat geniet ik toch van die tempels. Wat een eenvoud wat een rust. Heerlijk.

Dan gelijk door naar 7 die is niet heel ver weg. En ook daar wordt ik blij. Hier zou ik wel heel lang willen blijven.

Ik besluit daar even wat uit de automaat te trekken (drinken) en dan verder te gaan nar 8.

De weg naar 8 zijn mijn gedachten mij de baas. Er komen van allerlei dingen naar boven. Wat is nou ook alweer het doel van mijn reis, kan ik het fysiek en mentaal wel aan. En ga zo maar verder. Mijn voeten doen zeer en dreigde het boeltje er bij neer te gooien. En hoe ik dan bij mijn slaapplek zou komen dat zal ik dan wel weer zien.

Maar in de buurt van tempel 8 gebeurt er iets. Iets wat me kracht geeft, iets waar ik blij van wordt, iets wat ik nooit had durven dromen. Net voor tempel 8 begroet ik een mevr. Ik stop er even om naar een prachtige boom in bloesem te kijken. Dan zegt de mevr kom op de terugweg masr weer hierlangs. Ik maak dan kopje thee voor je. Ik loop snel door nasr tempel 8 doe mijn rituelen en ga ook daar nog even ,zitten. Dit is nou precies wat ik wil. Genieten van de rust en de mooie tuin en alles wat er maar bij komt kijken.

Als ik klaar ben in de tempel loop ik terug naar de mevr. Ze vraagt me binnen te komen en schenkt me thee in. Het is heerlijk. Mevr verteld dat ze 74 is en in een groepje Engels leert. Onze communicatie verloopt buitengewoon goed moet ik zeggen. Ik krijg van haar ook nog een maaltijd. Zo lief!!!! In de hoek van de kamer waar ik zit zie ik fluiten staan en vraag haar of ze speelt. Zij niet maar haar man speelde vroeger maar had nu niet lang meer gedaan. Ik vertel haar dat ik ook een instrument speel en als gift van mij naar hen besluit ik een stukje te spelen. De mevr roept haar man en zijn volgens mij onder de indruk.

Haha dan probeert meneer wat op zijn fluit te spelen maar dat gaat wat moeizaam. Hik excuseert zich ervoor.

We zitten nog even te praten en dan zegt de meneer deze is voor u. Osettai nummer twee. Van deze raak ik ontvoerd. Wat een geweldig kado!!!!! Onbeschrijfelijk hoe blij ik er mee ben. Ik bedank wel 1000x en krijg tranen in mijn ogen.

Dat iemand dit zomaar weggeeft aan een vreemde. En een vreemde die dan nog tranen gaat krijgen ook.Wat krijg ik hier een boost van zeg.Na een uur stap ik op bedank de mevr nogmaals hartelijk en krijg nog wat mee voor onderweg.

Onderweg naar 9 maak ik een sprongetje. Zo blij als een kind loop ik door de straatjes. Haha en niet op de route gelet natuurlijk. Ik meen verkeerd te zijn gelopen en vraag het aan drie puber meiden. Pak mijn boekje erbij en wijs naar tempel 9. Ik moet terug lopen en dan linksaf. Dan komt het goed. Een van de meiden gaat klaarstaan voor een high five. Te grappig. Dus ik geef ze alle drie een high 5 en vervolg mijn weg.

Tempel 9 is een oase. Er is niemand de laatste bezoeker gaat net het terrein af als ik binnen kom lopen. Hoe heerlijk is dit. Ik zit even en geniet. Dan de rituelen en de stempels. Hier krijg ik ook nog een kleine gift. Een vogel gevouwen van papier. Ik stop hem op een veilige plek en bedenk me daarna wat ik ga doen.

Ik ga vandaag ook nog naar tempel 10. Voor deze tempel weet ik dat ik een heuveltje op moet. Zodan denk ik als ik eraan kom. Heuveltje best stijl vind ik.

In 10 zet een oude dame met oude houten stempels de stempels in mijn boek. En kalligraafeerd hem ook. Dat doen ze trouwens overal masr de wijze waarop deze vrouw het doet geweldig. Ik wordt er blij van.

Vanaf tempel 10 besluit ik een taxi te nemen naar kamoijma station daar koop ik gelijk wat eten voor vanavond en dan loop ik naar mijn slaapplaats. Ik kan het niet vinden. Dus vraag het in een winkel voor medische goederen. Wat blijkt ben er al voorbij en de jongen die geen Engels spreekt loopt met me mee.

Op mijn slaapplaats aangekomen wordt het bad voor mij volgegooid (ben blij dat Yvonne me verteld heeft bij de huiskamer lezing hoe dat in zijn werk gaat). Ik was me spoel me af en ga dan even onder dompelen in het hete bad. Heerlijk daar knapt een mens van op.

Terug op de kamer kijk ik naar de dag van morgen. Die wordt pittig. Eerst naar tempel 11 dan door naar 12. Daar staat zo'n 4 tot 6 uur voor. Voor een gemiddeld iemand. Maar ik ben niet gemiddeld. Ik ben de bulldozer uit Holland. Dus wat ga ik doen. Lastig lastig. Eerst maar eens tijd maken voor mijn eerste brief.

Een brief die bij deze dag past. En dat klopt.

(Als ik terug ben in Nederland horen jullie allemaal van mij bij welke tempel ik je wens heb achtergelaten) de wens bij deze brief gaat naar tempel 11.

Tijdens het snotteren en lezen van de brief kom ik tot het inzicht dat ik morgen de tocht van 11 naar 12 niet ga lopen.

Er zijn beslissingen in het leven die je moet maken.Een beslissing heeft een reden en een reden vaak een diepere betekenis. De betekenis van een beslissing is vaak moeilijk te vertellen, het gevoel dat hieraan ten grondslag ligt beslis je iets te moeten doen.....

Dit waren de eerste zinnen uit mijn eerste brief. Ik ga mijn gevoel volgen ik loop de tocht van 11 naar 12 niet. Ik neem de taxi!!

Ik kies ervoor om te genieten van tempel 12. Stukje de route terug te lopen en dan mijn didge uit mijn tas ga pakken. Om even weer tot mezelf te komen.

Voor iedereen zijn de eerste dagen in het buitenland lastig, alles is anders alles is vreemd. Je krijgt veel indrukken en prikkels. Allemaal ingrediënten die thuis horen bij op reis gaan. Voor mij zijn dit ingrediënten die heftiger binnenkomen. Iets waar ik niets aan kan doen of veranderen. Dit ben ik. De autistische bulldozer uit Nederland.

Ik ben onwijs trots op mezelf dat ik deze keuze heb durven maken. Ik vind het moeilijk omdat hier op de achtergrond ook een stukje falen speelt,maar dit is een juist besluit. Een besluit waar ik hoop morgen van kan zeggen dit was de juiste

Voor nu sluit ik af, ik ga eten en dan richting mijn bed.

Groeten,

Nanja

Reacties

Reacties

Arianne

??

Diana

Ik vind je een dappere dodo!

Arianne

Geen idee waarom er ineens een vraagteken staat.... ! Haha! Geniet van je nachtrust en je dag van morgen. Xxx wijs besluit

Anneke

Lieve Nanja ik geniet van je verhalen,zo ga ik mee op reis.Je bent een kanjer en maak geweldige dingen mee en laat ons mee genieten ga zo door ik kijk al uit naar de dag van morgen.Je mams.

Esther

Super Nanja ????????

hailina

wat heb je weer veel meegemaakt ik vind de blogs heel erg mooi en we lezen elke dag ga zo door maar denk aan je gezondheid we zijn trots op je

Nanette

ei?!? Ik vind het niet gek dat je misselijk word. Mooie tocht weer gehad. En niet het boeltje erbij neergooien maar gewoon wat rust nemen. Heel veel succes! Zet'm op

Yvonne Schoutsen

Hoi Nanja,
Heel herkenbaar wat je allemaal schrijft. Ik vind het heel wijs van je om met de taxi te gaan morgen. Tempel 12 is echt heel zwaar klimwerk, ik had daar extreem veel last van mijn hiel/voet. Je kunt jezelf zo beschermen. Je maakt zoveel moois mee, dat je beter kunt genieten en alles op je in laten werken als je fysiek minder afgemat bent. De veelheid van indrukken en prikkels herken ik ook, het begon al met je verhaal over de mensen in het vliegtuig. Niets ontgaat jou wat dat betreft.
Zo ontzettend mooi wat je didgeridoo je laat meemaken; onvergetelijk die osettai.
En fijn dat je het badritueel zo waardeert (en me nog even noemde, ; ) )
en de tempels...

Fijne dag morgen!

Boukje

Zoals je zelf al beetje zegt, voor iedereen zijn alle die indrukken en ontmoetingen heftig en bij jou komt het nog iets meer binnen. Ik zou, dat vast ook hebben, alleen in zo'n bijzondere omgeving. Dus rust nemen is de beste optie.
Geniet van je verhalen

Elly

In één woord: Fantastisch!

jan

Het is jou reis doe wat goed voel ik heb heel veel respect voor je

Antoinet

Zooooo leuk om te lezen wat je allemaal mee maakt!!! X

Sabine

Lieve Nanja, wat mooi om te lezen wat je mee maakt wat er op je pad komt en je zo goed durft te kiezen naar je gevoel. Zo knao. Morgen weer genieten lieverd

Wil

Hoi kanjer, ja dat komt bij mij op na het lezen van dit mooie verslag. Wat een belevenis zeg.

Jos

Hi lieverd, wat heerlijk on jouw super verhalen te lezen.
Ik raak er van ontroerd, en voelt een traantje langs mijn wang glijden zo mooi vind ik het. En vooral die serene rust die je ervaar, geweldig toch.
Wat een enorme gastvrijheid kennen ze daar toch.
En wat zijn ze toch snel verrukt van een stukje muziek die jij geeft omdat zag dat hij ook muziek speelde.
Dat ze je dan een muziek instrument Kado geven.
Allemaal in een woord geweldig.
Slaap lekker en blijf goed naar je lichaam luisteren.
Die taxi was toch een heel verstandig besluit, je tocht is nog lang.
Dus Nanja geniet nog van de vele mooie tochten en gastvrijheden.
Groetjes en een hug.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!